Als twee ouders niet meer samenwonen moet een regeling worden getroffen rond het ouderlijk gezag en het verblijf van hun minderjarige kinderen. Wat moet je daar zoal van weten?
Ouders die uiteen zijn oefenen in principe gezamenlijk het ouderlijk gezag uit over hun kinderen. Men noemt dit ook co-ouderschap. De gevallen waarin slechts één ouder het exclusief ouderlijk gezag uitoefent zijn zeer uitzonderlijk (zo bijvoorbeeld als de andere ouder een gevangenisstraf uitzit).
Het feit dat er sprake is van co-ouderschap betekent nog niet dat de kinderen ook evenveel bij elk van de ouders verblijven. Wat betreft het verblijf kan elk van de ouders een bilocatieregeling vragen (bv. een week-weekverblijf). Als één van de ouders dat vraagt moet de familierechter onderzoeken of dit niet strijdig is met het belang van het kind. Als er geen contra-indicaties zijn zal zo’n tweeverblijfsregeling worden ingewilligd. Tegenindicaties kunnen bijvoorbeeld de afstand tussen de woonplaatsen van beide ouders zijn, het gebrek aan beschikbaarheid van één van de ouders enz. Kinderen vanaf 12 jaar moeten worden gehoord door de rechtbank, jongere kinderen kunnen gehoord worden.
