De schattige beestjes van Sven Ornelis, Britt Van Marsenille en Karl Vannieuwkerke

Zondag 4 oktober: Werelddierendag! Wie smelt er nu niet bij het zien van schattige pups? En wie klikt er stiekem niet door naar dat hilarische kattenfilmpje op sociale media? Toegegeven: iedereen doet het. Zelfs bekend Vlaanderen. Want ook zij hebben een groot hart voor dieren. Wij trokkken naar drie BV’s met schattige beestjes!

Sven Ornelis en zijn katten Gilbert en George

Nu weegt de rechtse 6 en de linkse meer dan 10 kilo. Waar is de tijd… #instacat #schattig

A photo posted by Sven Ornelis (@svenornelis) on Feb 9, 2015 at 12:45am PST

1 vd poezen heeft vernomen dat we straks weer thuis zijn en denkt: gedaan met de rust, dedju. #instacats #homesweethome A photo posted by Sven Ornelis (@svenornelis) on Jul 20, 2015 at 1:20am PDT

Bezorgde broer komt troosten…

A photo posted by Sven Ornelis (@svenornelis) on Sep 22, 2015 at 1:09pm PDT

‘Welkom thuis hoor,’ zegt onze Gilbert. Maar na 2 weken vakantie is de zapper van hem! ? A photo posted by Sven Ornelis (@svenornelis) on Apr 18, 2015 at 6:38pm PDT

Deze gast (en zijn broer) mis ik als ik op reis ben. Erg hard. Maar hij geniet precies van de rust #instacat

A photo posted by Sven Ornelis (@svenornelis) on Apr 10, 2015 at 2:29pm PDT

  “Ik heb de meest fantastische katten ter de wereld. Iedereen zegt dat van zijn eigen huisdieren, maar in mijn geval is dat echt zo. Gilbert en George zijn echte knuffelbeesten. ’s Ochtends zet ik de deur van mijn slaapkamer open en springen ze binnen de kortste keren bij me in bed. ’s Avonds durven ze dan weer de zetel in te palmen. Alleen het warme plekje voor de haard doet het beter. Ze zijn bloedmooi met hun grijze en kaneelkeurige vacht. Alleen… ze wegen extreem veel. (lacht) Bij Gilbert tikt de weegschaal al aan tot tien kilo. Zijn bakje met eten zet ik op de grond, het bakje van zijn broer staat op een tablet. Daar kan Gilbert er niet bij omdat hij dat kilootje teveel mee moet sleuren. Anders at hij beide bakjes helemaal alleen leeg. (lacht) Katten zijn zelfstandige dieren. Net daarom passen ze zo goed in mijn levensritme. Ze hebben geen constante aandacht nodig, ik hoef niet steeds thuis te zijn. Toen mijn eerste kat stierf, besloot ik om er meteen twee in huis te halen. Uit schuldgevoel? Misschien. Dan hebben ze toch een speelkameraadje aan elkaar.”

Britt Van Marsenille, haar hond Puk en haar 150.000 bijen

 

Bloemen Bijen en de lieve Tijger #reunited ?+?+?=? A photo posted by brittvanmarsenille (@brittvanmarsenille) on Jul 6, 2015 at 6:39am PDT

Jump for joy ?

A photo posted by brittvanmarsenille (@brittvanmarsenille) on Jun 7, 2015 at 12:47pm PDT

A photo posted by brittvanmarsenille (@brittvanmarsenille) on May 27, 2015 at 1:35pm PDT

Ik heb een nektapijtje ?

A photo posted by brittvanmarsenille (@brittvanmarsenille) on Apr 22, 2015 at 10:12pm PDT

Puck en de zieke kip (die klinkt als een pruttelende doorloop koffiefilter?) A photo posted by brittvanmarsenille (@brittvanmarsenille) on Mar 16, 2015 at 10:02am PDT

“Ik ben altijd gek geweest op dieren. Als kind ging ik met mijn kippen op wandel of vertelde ik ze verhaaltjes wanneer ik dacht dat ze ziek waren. (lacht) Ondertussen is mijn hart voor dieren enkel maar gegroeid. Ik krijg gezelschap van twee kippen, drie ganzen en mijn bastaardhondje Puk. Een echte schat die ik niet meer zou kunnen missen. Sinds twee jaar ben ik ook gepassioneerd door bijen. Omdat ik in verschillende artikels las over de afnemende bijenpopulatie, besloot ik om mijn steentje bij te dragen. En met succes. In de zomer heb ik er in totaal zo’n 150.000 rondvliegen. Tijdens het volgen van een imkercursus, kreeg ik de microbe pas echt te pakken. Het is een echte ambacht, maar zo fijn om te doen. De lekker honing neem ik er dan ook met plezier bij. Een goede schep in mijn koffie, vind ik zalig. Door mijn sociale job heb ik soms nood aan rust. En nergens vind ik die beter dan tussen mijn dieren. Nee, een leven zonder zou ik me niet kunnen voorstellen.”

Volg de imkeravonturen van Britt op www.honingblog.be

Karl Vannieuwkerke en zijn pup Bubba

New girlfriend…BUBBA is her name!

A photo posted by Karl Vannieuwkerke (@vannieuwkerke) on Apr 15, 2015 at 9:43am PDT

Bubba #labrador #choclab #genietenvankleinedingen A photo posted by Karl Vannieuwkerke (@vannieuwkerke) on Apr 28, 2015 at 8:55am PDT

Bubba meets Juul #genietenvankleinedingen

A photo posted by Karl Vannieuwkerke (@vannieuwkerke) on May 11, 2015 at 9:04am PDT

‘Is dat gevaarlijk?’ ‘Heeeeel gevaarlijk’ #kennismakingmetvuur #Bubba #choclab #labrador A photo posted by Karl Vannieuwkerke (@vannieuwkerke) on Sep 7, 2015 at 11:39am PDT

Voyeur in de badkamer #Bubba #choclab #labrador #havingabath

A photo posted by Karl Vannieuwkerke (@vannieuwkerke) on Oct 1, 2015 at 12:07am PDT

“Bubba, zo heet onze bruine labradorpup. Genoemd naar een Amerikaanse golfspeler. Ze is ondertussen zeven maanden oud en een echte knuffelaar. De kinderen zijn gek op haar. Volgens mij krijgt ze minstens 500 kusjes per dag. (lacht) Maar ook ik geniet van haar aanwezigheid. Bubba is nog jong. Haar dag ziet er steeds hetzelfde uit: eten, slapen en spelen. En haar energie kan ze kwijt in onze tuin. Ze geniet ervan om zorgeloos rond te rennen en als ik samen met de kinderen aan het voetballen ben, durft ze er wel eens vandoor gaan met de keepershandschoenen. Toch proberen we haar enkele bevelen aan te leren. Discipline bij een dier vind ik belangrijk. Gelukkig is ze slim en leert ze snel bij. Zo kruipt ze ondertussen zonder beloning in haar bench. Alleen wanneer we vrienden op bezoek krijgen, negeert ze ons. Dan durft ze al eens enthousiast tegen hen aanspringen. Maar dat maakt ze snel weer goed. Want boos blijven op haar, dat kan niemand.”

Tekst & interviews: Shauni Deferm.