Sandra Rosseel: “Ik ben jaloers op Zweden. Daar zit geen enkel kind met een lege maag op de schoolbanken”

Goeiemorgen,

De laatste zondag van maart kan je de mensheid in drie groepen onderverdelen: zij die vanmorgen meteen voor de korte pijn gegaan zijn, zij die zichzelf uitstel van executie geven tot morgen en tot slot de gelukkigen die pas bij het lezen van deze woorden beseffen dat de zomertijd opnieuw is ingegaan en we dus met zijn allen een uurtje vroeger mogen – of moeten – opstaan.

Want ja, het Europees Parlement mag dan wel in 2019 beslist hebben om het halfjaarlijkse gewissel af te schaffen, in realiteit blijkt dat zo ingewikkeld te zijn dat dat plan in de diepvries is beland. Dat de Europese Commissie, die in 2018 een volksraadpleging over het heikel onderwerp hield (waarbij 84 procent van de respondenten tegen het huidige systeem bleek te zijn), in zijn voorstel besloot de lidstaten vrij te laten kiezen of ze voor een permanente wintertijd of een eeuwigdurende zomertijd zouden gaan, speelt daarbij een grote rol. Stel je maar eens voor dat buurlanden telkens voor een ander systeem kiezen… Dat beseffen ze in Europa ook en dus mogen de lidstaten een compromis zoeken, dat uiteindelijk door het Europees Parlement goedgekeurd moet worden. De afschaffing zou in 2019 gebeuren, maar werd – wachtend op een compromis – uitgesteld tot 2021. Ondertussen is het 2023 en is er van een compromis nog altijd geen sprake…

Persoonlijk ben ik ook geen fan van het halfjaarlijkse gepruts met de klok, maar ik kan begrijpen dat onze politici de laatste jaren heel wat belangrijkere dingen op hun bord gekregen hebben, die de zomertijd-wintertijddiscussie naar de achtergrond hebben verdrongen. Corona, Oekraïne en de energiecrisis om er maar enkele te noemen. En daar doe ik er voor onze Belgische politici graag nog eentje bij: de lege of ongezonde brooddozen op school. Gelukkig zijn er ondertussen al heel wat organisaties en gemeentebesturen die het heft in eigen handen nemen, maar ik blijf dromen van een schoolmaaltijdenbeleid volgens het Zweedse model. Daar krijgen alle kinderen, en dat al sinds 1900, een gratis en gezonde warme maaltijd op school. Een dure zaak voor de overheid, maar ook een beleidskeuze die zichzelf terugverdient. In de gezondheidszorg, want de kinderen worden gezonder, ook als ze volwassen zijn. En op vlak van armoede, want met een volle maag kunnen de kinderen zich beter concentreren, behalen ze betere resultaten, wat dan weer tot beter betaalde jobs kan leiden. Gezonde maaltijden bereiden hoort er ook tot het lespakket, dus kunnen ze er niet alleen op school van genieten, maar ook de kennis van hoe je zo’n maaltijd moet bereiden mee naar huis nemen. En het allerbelangrijkste: geen enkel kind moet nog met een lege maag op de schoolbanken zitten. En dat willen we toch allemaal?

Maak er een fijne zondag van.

Hoofdredacteur Bart Casteleyn en chef nieuws Sandra Rosseel wensen je elk op hun beurt een goeiemorgen.

Reageren? sandra.rosseel@roularta.be