Van West-Vlaanderen tot Limburg: iedereen op puntje van de stoel voor Nina Derwael en Emma Plasschaert

Gymnaste Nina Derwael (21) en zeilster Emma Plasschaert (27) gaan deze ochtend vol voor een medaille op de Olympische Spelen. Maar ook als dat niet lukt, kijkt men op het thuisfront al tevreden terug op de prestaties van ‘hun’ atleten. Terwijl Marijke Lammens, mama van Nina, in haar ‘fanbubbel’ de finale aan de brug volgt, kijkt de familie Plasschaert samen met vrienden in de zeilclub waar alles voor Emma begon.

Marijke, de mama van Nina Derwael: “Elk ons plaatsje in de zetel”

Marijke Lammens loopt al de hele week gestresseerd rond. “Ik ben eigenlijk nog maar net terug van vakantie, maar ik voel me doodmoe. Het is voor ons ook anders. Gewoonlijk zijn we er elke wedstrijd bij. Dat was nu ook de bedoeling, maar tot twee keer toe hebben we onze reis naar Japan moeten annuleren. Voor een wedstrijd zien we Nina sowieso niet, maar erna ga ik haar altijd meteen een knuffel geven. En die moeten we nu missen. Nina is sowieso al geen beller, maar nu horen we haar ’s avonds via Facetime.”

Het gaat goed met Nina in Tokio, zegt haar mama. “Niet enkel sportief. Ik had er eerlijk gezegd wat voor gevreesd, want ze werden eigenlijk naar een gevangenis gestuurd. Maar al van de eerste momenten was ze vol lof over Japan. Ze wil er later zeker nog eens teruggaan. Voor mijn moederhart was het natuurlijk deugddoend om dat te horen. Je ziet aan haar dat ze meer geniet dan vijf jaar geleden in Rio. Toen was ze ook nog maar 16 en besefte ze het allemaal nog niet zo goed.”

Supporteren doet mama Marijke bij haar thuis in Sint-Truiden. “We werden wel gevraagd om op groot scherm te gaan kijken in de turnclub, maar we blijven liever thuis. Wij kijken met ons viertjes: mijn vriend en ik en mijn mama en haar vriend. Buiten wappert de nationale vlag, op onze wangen zullen we tricolore strepen zetten en ons huis is ook wat versierd. Iedereen heeft zijn vaste plaats in de zetel. Mijn mama zit naast mij, zoals we ook doen als we samen op de tribune zitten. En tijdens de wedstrijd sta ik met maar één iemand in contact: Nina’s vriend Siemen Voet.”

Hoe het ook afloopt, mama Marijke is nu al trots. “Er ligt heel wat druk op de atleten. Dat is de jongste week nogmaals gebleken. Maar Nina kan daar goed mee om. Ze legt zichzelf al altijd heel wat druk op. Voor de buitenwereld lijkt het evident dat je goud pakt, omdat je al twee keer wereldkampioen bent geworden, maar zo werkt het niet. Ik vond het er overigens ook wel over toen er gesproken werd van ‘maar brons’ voor onze judoka Casse. Ik zal vooral tevreden zijn als Nina zelf content is. Ze turnt een alles-of-nietsoefening. Het gaat om millimeters, alles moet perfect lopen in haar oefening. Maar we zijn vol vertrouwen.”

Katrien, de zus van Emma Plasschaert: ”Er volgt sowieso een feestje”

Emma Plasschaert is de jongste van drie dochters van Bart Plasschaert en Greet Mees. Haar zussen Katrien (34) en Lise (33) supporteren met hun ouders hard mee voor hun jongste zus. “Voor Emma zijn het haar eerste Spelen. In de top tien staan momenteel haast allemaal ervaren zeilsters, met meerdere olympische deelnames. Hoe de medal race ook afloopt, Emma is sowieso zeker van een olympisch diploma.” Haar verloofde, de Australische zeiler Matt Wearn die ook zeilt, is dankzij een immense voorsprong al zeker van goud.

Zelf was Katrien de jongste week telkens vroeg uit de veren. “De wedstrijden startten vaak om 5.30 uur. Die kon je niet altijd volgen op tv, wel via livetracking. Maar zondagmorgen zitten we met de hele familie samen bij VVW Inside Outside, de club waar het allemaal begon voor Emma. Mama zal op voorhand wat kaarsjes branden. En de ontbijtkoeken zullen klaarstaan. De zeilclub en mijn papa organiseren dit samen. Het wordt sowieso spannend, het kan immers nog alle kanten uit.”

Het gezin Plasschaert moet dochter en zus vaak missen. Een zeilster is nu eenmaal een globetrotter. “Maar als ze in België is, zien we haar wel constant. Ze woont niet ver van mij in Gent”, zegt Katrien, die leerkrachte aardrijkskunde-fysica is aan het Sint-Lievenscollege in Gent.

Katrien is de mama van Noor (5) en Bas (3). “En Emma is meter van Noor. Zij wil natuurlijk ook al zeilen en dat zullen we haar laten doen van zodra het kan.” Ook Katrien waagde zich ooit aan de zeilsport. “Maar op een heel ander niveau natuurlijk”, relativeert ze. “Maar het laat me wel toe bepaalde zaken in te schatten over haar wedstrijden. Tactische tips? Neen, daar waag ik me niet aan.”

In aanloop naar de wedstrijden is er weinig contact met Emma. “We hebben kaartjes en geluksbrengers meegegeven met haar entourage. Die hangen nu op haar kamer. Normaal zouden we met de hele familie naar Japan zijn afgereisd. Nu stellen we het met één berichtje per dag, maar we willen haar ook niet te veel storen. Maar Matt en Emma keren na de Spelen sowieso terug naar België. En dan volgt er zeker nog een feestje.”

(Wouter Vander Stricht)