Günther Neefs over zijn liefde voor auto’s: “Route 66 rijden, dat was jongensdroom die uitkwam”

Door corona is het al even geleden dat Günther Neefs nog op een podium stond. Dat mist hij uiteraard enorm, maar dat is niet het enige. “Ik heb drie grote liefdes: mijn gezin, muziek en … auto’s”, klinkt het enthousiast bij de sympathieke zanger. “Ik geniet niet alleen van die momenten op het podium, maar ook van de soms lange ritten ernaar toe.”

“Al van toen ik een kind was, hield ik van alles waar een motor in zat. Ik herinner me nog levendig de ritten die we vroeger met de familie maakten in onze Ford Capri. Voor mij was het dan ook al snel duidelijk dat ik iets met auto’s zou gaan doen. Mijn droom was om autoverkoper te worden, maar dat bleek in het begin niet zo evident. Ervaring had ik namelijk niet, dus ben ik eerst verzekeringen gaan verkopen om vervolgens met die eerste verkoopervaring binnen te raken in de automobielsector. Frank Van Oosten was in die tijd mijn mentor bij BMW en maakte me wegwijs in de autowereld. We spreken trouwens nog steeds regelmatig af. Jarenlang combineerde ik mijn job als autoverkoper met muziek, maar op een bepaald moment lukte dat niet meer en moest ik een keuze maken. Ik koos voor de muziek, maar dat was wel met pijn in het hart. Ik hield echt van die job.”

Ben je sindsdien de autowereld op de voet blijven volgen?

Zeker, sinds enkele jaren ben ik ook autorecensent en test ik maandelijks een viertal wagens uit. Ideaal, want zo blijf ik op de hoogte van het reilen en zeilen binnen de sector. Normaal gezien is januari voor mij een feestmaand, omdat ik dan toch zeker drie keer naar het Autosalon ga. Dat blijft een speeltuin voor grote kinderen, voor mij is het net een snoepwinkel. Ik kom binnen en mag meteen alle nieuwigheden gaan bekijken, daar fleur ik altijd van op. Dit jaar is er helaas geen Autosalon, maar volgend jaar ben ik er op de 99ste editie uiteraard weer bij.

Hoe kijk jij naar elektrisch rijden?

Ik heb intussen ook al enkele elektrische auto’s mogen testen en op dat vlak is er al een enorm traject afgelegd. Voorlopig is het iets dat mij nog niet helemaal kan bekoren omdat de actieradius iets te klein is. Merken als Tesla staan hier al vrij ver in, maar met de afstanden die ik soms op een dag moet afleggen, is het nog steeds geen haalbare kaart. Als ik op een dag naar Oostende rijd en ’s avonds ook nog in Genk moet optreden, raak ik zonder tussentijds opladen niet meer thuis. Elektrisch rijden is voor mij dus zeker nog niet aan de orde. Ook wat betreft laadpalen is er nog heel wat werk aan de winkel. In Nederland vind je zes keer zoveel laadpalen als bij ons, dus daar moeten we zeker nog een inhaalbeweging maken. Bovendien bots je vaak nog op een ander probleem: als je je auto wil opladen, staat er vaak al een andere wagen op de laadplaats, die niet eens altijd aan het laden is. Vaak wordt de stekker er louter ingestoken om gratis te kunnen parkeren.

In 2018 reden Guy De Pré en jij de illustere Route 66 in de VS. Hoe kijk je daarop terug?

Dat was een fantastisch avontuur, een jongensdroom die uitkwam. We spraken er al jaren over, maar toen Guy mijn nummer Route 66 op de radio speelde en er opnieuw over begon, is alles in een stroomversnelling gekomen. We deden het helemaal zoals het hoorde en vertrokken in Chicago, een immense en boeiende stad. We zijn een maand onderweg geweest en reden ruim 5.000 km. We eindigden in Los Angeles, en zagen op die prachtige trip allerlei soorten landschappen passeren. Ook Texas vond ik impressionant: daar reden we op banen waar we kilometers lang niets of niemand tegen kwamen. We reden de Route 66 met een Ford Mustang, een iconische auto die in veel Amerikaanse film is gebruikt. Een droom voor autofreaks als Guy en ik. Ook onvergetelijk was de ontmoeting die we hadden met Jay Leno in Californië. Die man heeft ongelofelijk veel geld verdiend en heeft daarmee onder andere een gigantische verzameling auto’s aangelegd. Hij is enorm gemoedelijk en zijn collectie is werkelijk enorm, met heel wat diverse soorten auto’s. Zo heeft hij zelfs een McLaren F1 staan met een waarde van 15 miljoen euro. Een ontmoeting die we niet snel zullen vergeten.

De Route 66 was niet alleen maar vakantie. Ook professioneel deden jullie er iets mee.

Dat klopt. Oorspronkelijk zou het een vakantie worden met onze madammen, maar uiteindelijk is het uitgemond in een vinylplaat, cd, dvd én de voorstelling Roots 66 . Ik heb altijd in het principe geloofd dat je moet proberen van je hobby je beroep te maken. Met dit project komen mijn liefde voor muziek en auto’s opnieuw samen en dat maakt me echt gelukkig. Ik hoop dan ook dat het culturele leven snel hervat wordt en dat we Roots 66 opnieuw in de zalen kunnen brengen. En als ook reizen opnieuw mag, zou ik heel graag een nieuwe roadtrip maken, maar deze keer in Italië. Cruisen onder de Italiaanse zon, als dat niet goed klinkt!