Tv-maker en natuurliefhebber Dieter Coppens: “Ik probeer mijn steentje bij te dragen aan een betere wereld”

Dieter Coppens is een machtig man. Stel hem één vraag over zijn televisieprogramma en niet veel later verban je vrijwillig de chocopasta van de ontbijttafel. “Ik heb met eigen ogen gezien welk leed de palmolie-industrie veroorzaakt. Daardoor probeer ik nu bewuster te leven.”

Op een steenworp afstand van de Abdij van Westmalle – befaamd om zijn trappistenbier – geniet Dieter Coppens van een bruine boterham met abdijkaas. Voor bier is het nog wat vroeg, maar de koffie stroomt rijkelijk. Net als de uitleg over het tweede seizoen van Animalitis, waarin de sympathieke tv-maker als een Vlaamse Sir David Attenborough zijn kijkers onderdompelt in de dierenwereld. “Ja sorry, als ik één keer begin te vertellen over dieren en de natuur, dan ben ik niet te stoppen”, lacht Dieter. Plots gaat het over de vernieling van de planeet en het einde van de mensheid, terwijl het allemaal begon met een heel brave vraag.

Wat heb jij met dieren? Je maakte voor Eén eerder al twee seizoenen van Copy Beest.

Ik ben opgegroeid met dieren. Thuis hadden we kippen en eendjes, geitjes en een hond. En al op jonge leeftijd zat ik gefascineerd te kijken naar de vogels in onze tuin. Mijn ouders schotelden ons ook vaak een natuurdocumentaire voor, om te tonen hoe wonderbaarlijk de natuur is. Tegenwoordig beseffen veel mensen dat helaas niet meer. Als kind was ik ook lid van de Jeugdbond voor Natuur en Milieu, een kleine jeugdbeweging voor jongeren met interesse in natuur en milieu. Op kamp gingen we dan ’s nachts op pad om uilen en vleermuizen te zoeken, overdag lagen wij te knorren. Die jeugdbeweging heb ik in deze regio trouwens nieuw leven ingeblazen, samen met mijn broer. Twee jaar lang heb ik kinderen gegidst in het bos, om de liefde voor de natuur aan te wakkeren. Want ik zie de natuur in zijn geheel, en de dieren maken daar deel van uit.

Je bent voor Animalitis naar Borneo, Frans-Guyana en de Azoren getrokken. Reizen blijft een belangrijk thema in je tv-werk.

Klopt. Voor Animalitis volgen we experts die in binnen- en buitenland met dieren bezig zijn. Zulke reizen vind ik heel leerrijk, omdat je daar met eigen ogen kunt zien wat de problemen zijn. En dat wij daar ook schuldig aan zijn. Zo ben ik naar Borneo getrokken om de Nederlander Willie Smits te volgen, die daar al meer dan twintig jaar werkt voor het behoud van de orang-oetan. De jungle wordt er verwoest om palmolieplantages aan te leggen. Die olie zit in chocolade, chocopasta, speculaas, douchegel…. en talloze andere producten. En niemand die wakker ligt van die verwoesting. Maar ik wel. Chocopasta komt bij ons nu niet meer op tafel. Wij letten daar nu op en proberen ons bewust te zijn van de impact van ons gedrag op de wereld.

Kun je nog hoopvol zijn voor de natuur als je weet wat er overal in de wereld gebeurt?

(denkt na) Voorzichtig hoopvol ben ik wel. Want het alternatief is er depressief van worden, en daar heeft niemand wat aan. Ik heb op mijn reizen mensen ontmoet die mij wel hoop gaven. En zelf probeer ik ook mijn steentje bij te dragen. Ik ben ambassadeur van Mei Plasticvrij en voel dat zo’n actie echt leeft bij de mensen. Wat wij vaak vergeten is dat wij als consument ook een stem hebben. Als wij geen plastieken rietjes, wegwerpbekertjes of producten met palmolie meer kopen, verdwijnen die zaken.

In het voorjaar van 2020 komt het derde seizoen van Down the road op de buis. Wordt dat weer zo’n prachtprogramma?

Ik denk het wel. Ik ben alleszins enorm tevreden. Telkens na zo’n succesvol seizoen is er een angst dat we dat succes niet meer gaan kunnen evenaren. Maar het is ons al een keer gelukt na seizoen 1. En ook nu wordt het weer een heel mooi programma, met zes nieuwe, mooie gasten, met wie ik van Spanje naar Marokko ben getrokken.

Dat wil zeggen dat je ook al nadenkt over een vierde seizoen?

Ik weet nog niet of we na dit seizoen aan een nieuw beginnen. Het zou goed kunnen dat we de rem er even op zetten, ondanks de immense populariteit van het programma. Ik heb nog ideeën voor andere tv-formats, waar we binnenkort over gaan brainstormen.

Het toeval wil dat je bazen – je neven Mathias en Staf – op woensdagavond je concurrenten zijn op televisie.

Ja, dat is een beetje vreemd. De Code van Coppens (VTM) en Animalitis (Eén) staan tegenover elkaar. Twee programma’s van hetzelfde productiehuis nota bene. Maar daar heb je als maker geen invloed op. Ik zou zeggen: kijk live naar Animalitis en meteen erna uitgesteld naar De Code van Coppens. (lacht)

Animalitis, elke woensdag om 20.40 uur op Eén.