Klaas Delrue van Yevgueni werd een andere muzikant dankzij het vaderschap: “Tijd wordt iets helemaal anders”

Het nummer Als ze lacht had evengoed op zijn dochter kunnen slaan, want wanneer hij over haar en het vaderschap vertelt, zie je het geluk in zijn ogen. Klaas Delrue van Yevgueni heeft er lang op gewacht, maar sinds hij papa is, is er veel, zo niet alles veranderd. “Ik ben nu in de eerste plaats vader. Voor het schrijven van nummers heb ik een metier moeten zoeken. Met een ‘bleitende smurf’ in huis kan je niet zomaar meer schrijven wanneer je dat wil.”

Evi Renaux

Met een mix van moderne kleinkunst en pop zet Yevgueni zijn stempel in het Vlaamse muzieklandschap. Het laatste album Tijd is Alles, dat eind vorig jaar uitkwam, werd met lof onthaald. Dit najaar trekt de groep, met frontman Klaas Delrue, door het land met een nieuwe theatertournee.

Ik vreesde te laat te zijn voor ons ontbijt, wegens een dochter die er niet uit geraakte wat ze wou aantrekken. Dat staat jou ook nog te wachten?

Ik veronderstel het. (lacht) Ik heb een dochter van 2,5 en in oktober word ik opnieuw papa.

Fantastisch nieuws! Zanna kwam niet zo evident, herinner ik mij?

We hebben inderdaad ongeveer zes jaar geprobeerd, met medische hulp. Deze keer ging het gelukkig sneller. Bij de tweede poging hadden we geluk.

Had het anders kunnen lopen? Dat jullie waren gestopt met proberen destijds?

Zeker. Ik zat al in de fase dat ik me ermee aan het verzoenen was. Dat we zouden stoppen en dat ik geen vader ging worden. Maar dan was het plots ‘prijs’. Je hoort het wel vaker dat, wanneer je het loslaat, het ineens wel lukt. Eens je naar buiten komt met je verhaal, krijg je plots duizend verhalen van lotgenoten, maar als je er midden in zit, ben je precies alleen.

Vond je dat alleen staan lastig?

Ik vond het wachten moeilijk. We hadden om professionele redenen besloten om pas later aan kinderen te beginnen, en als je op die leeftijd ineens nog jaren moet bijtellen, dan voel je die klok wel tikken. Iedereen uit je omgeving heeft intussen ook kinderen. In onze familie waren er al acht kleinkinderen, en de familiefeesten werden op den duur echt zwaar.

Had jij je ermee kunnen verzoenen geen vader te worden?

Ik was in mijn hoofd aan dat proces begonnen. Ik denk dat ik me dan had moeten focussen op de weinige voordelen die er naar mijn mening zijn als je geen kinderen hebt. Maar als je dat diep vanbinnen toch echt graag wilt, dan blijft het een soort rouwproces. Ik ben blij dat ik dat proces niet volledig had afgerond in mijn hoofd, of ik had er achteraf zwaar uit moeten klauteren. Ik heb wel gevoeld dat alles op zijn plooi viel eens Zanna er was. Maar een jaar later kreeg ik een weerbots. Doordat alles oké was, kwam er een stuk naar boven dat ik nog niet verwerkt had.

“In onze vorige plaat zit veel donkerheid omdat ik toen nog niet wou praten over onze problemen.”

Op je platen kan je ook duidelijk horen dat je een gevoelsmens bent.

In onze vorige plaat zit er veel donkerheid, nog verborgen weliswaar, omdat ik toen nog niet wou praten over onze problemen. Het was heel duidelijk waarover het ging, maar ik had geen zin om er expliciet over te vertellen. Op het laatste album hoor je al de verlossing. Het leuke aan de theatertour die we straks zullen doen, is dat ik daarover nu kan vertellen, en de link kan leggen tussen de twee platen.

De eerste single van jullie laatste album heet Adem, en gaat over je dochter. 

Ik denk dat het duidelijk is dat het over haar gaat, zeker als je ook de videoclip bekijkt. Ik merk ook door dat nummer en ons verhaal dat eraan vasthangt, dat er heel veel mensen op zoek zijn naar een spreekbuis. Het lijkt ook raar dat je er als man over vertelt. Maar je staat eigenlijk de hele tijd machteloos toe te kijken.

Ben je veranderd door het vaderschap?

Ik ben nu op de eerste plaats vader. De reden waarom we pas laat aan kinderen zijn begonnen, is omdat ik mezelf heb toegelaten om in de eerste plaats zanger te zijn. Mijn vrouw deed dat op haar beurt voor haar werk ook. Maar in mijn hoofd was ik altijd al papa. Praktisch is daarentegen alles veranderd. Dat heb ik gemerkt bij het schrijven aan onze plaat.

Hoezo?

Naast de emotionele weerbots wordt de praktische context om te schrijven gewoon anders. De uren die je echt volledig op je gemak bent, kan je op één hand tellen. Ik ben een organische schrijver, die altijd de luxe had om te zitten en te wachten tot de inspiratie kwam. Maar als je op anderhalf jaar een plaat bijeen wil schrijven, en je hebt een ‘bleitende smurf’ in huis, dan kan je niet zomaar zitten wachten. Dus ik heb een metier moeten zoeken. Het ging niet vanzelf maar ik ben blij dat ik het gevonden heb.

Heb je daardoor stress ervaren bij het schrijven?

Aanvankelijk wel. Omdat de kwaliteit minder goed was. Ik dacht dat ik een writer’s block had, en het niet meer kon. Dan panikeer je wel even. Maar ik heb gelukkig voldoende collega’s die me verzekerd hebben dat ze het ook ooit hadden. Je moet gewoon kalm blijven en geloven dat het komt.

“Ik was best kwaad op Kristien Hemmerechts, omdat zij vond dat de Nobelprijs niet naar een muzikant kon gaan.”

Liedjes schrijven wordt duidelijk onderschat.

Dat is ook zo. Ik was best kwaad op Kristien Hemmerechts, op het moment dat Bob Dylan kans maakte op de Nobelprijs, en zij vond dat die niet naar een muzikant kon gaan. Pas op, ik heb respect voor ieders mening, maar zo neerkijken op songwriting, dat vind ik jammer. Wij moeten iets schrijven dat steek houdt qua tekst, en dan moeten we het nog op de muziek laten passen.

Hoe is het om te schrijven over je eigen leven?

Dat gaat eigenlijk vanzelf. Onze producer is heel streng op tekst, en bij de eerste lading demo’s waren er niet superveel concrete nummers. Hij vertelde me dat hij persoonlijke dingen in de teksten miste. Ik had het inderdaad wat wazig en poëtisch gehouden in eerste instantie. Maar na zijn feedback schreef ik Adem. Dat was precies de kurk die van de fles ging. Daarna vlotte het.

Wat wou je trouwens zeggen met Tijd is Alles?

Je vroeg daarnet of vader worden iets veranderde? Wel, tijd wordt helemaal iets anders. Het wordt iets heel kostbaars, én schaars. Ik ga er bewuster mee om. Het nummer heeft eigenlijk een ‘half-way-midlife-thema’. Op je veertigste kijk je wel al een beetje achteruit; ik heb het geluk dat ik toen pas een dochter kreeg, want dat geeft mij de kans weer vooruit te kijken. Ik moet vaker in het hier en nu staan daardoor. Maar ik maak wel meer zorgen over de grote dingen, terwijl je voor pietluttigheden steeds minder tijd hebt. Ik ben eigenlijk wel een grote piekeraar.

Nadenken of piekeren?

Ik ben iemand die constant over alles nadenkt, en om die eigenschap ben ik tevreden. Maar ik heb ook zo’n piekermolentje in mijn hoofd dat draait. Vooral ‘s avonds en als ik ga slapen. Gelukkig ben ik elke dag zo moe, dat het veel verminderd is, dat piekeren. (lacht) En wanneer er straks twee kleintjes in huis zijn, kan ik wellicht alleen nog maar meer moe zijn. Dus dan gaat dat piekeren vast over. (lacht)

Hopelijk helemaal uitgerust voor je theatertournee! Succes!

Theatertour Yevgueni Tijd is Alles, najaar 2018. Info en tickets: www.yevgueni.be

(foto Ivan Ruck)