Tv-maker Arnout Hauben: “Iedereen probeert sterk te zijn en boven zichzelf uit te stijgen”

Precies 75 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog trekt Arnout Hauben nog één keer ten oorlog. In de driedelige reportagereeks ‘De bevrijding van Vlaanderen’, vanaf morgenavond op Eén, vertelt hij aangrijpende verhalen over het einde van de oorlog. Al gaat ons gesprek ook al snel over die andere oorlog, die tegen de onzichtbare vijand die Covid-19 heet.

De Ontbijtbabbel is toch niet meer wat ‘t geweest is. Met een kop koffie op Skype, netjes gekamd haar maar wel met de pyjamabroek nog aan voor de computer, in plaats van de geur van verse croissants en broodbeleg in een hippe ontbijtzaak. Ach, er zijn wel grotere nadelen aan een lockdown light, zo blijkt al snel tijdens mijn digitale tête-à-tête met Arnout Hauben. “Ik had grootse plannen voor 2020. Eigenlijk zat ik net middenin een epische reis langs de boorden van de Middellandse Zee, van Gibraltar naar Jeruzalem. Ik heb fantastische avonturen beleefd, op Corsica, Sardinië en de Balearen, en was nu net tot Malta geraakt. Omwille van corona zijn we terug naar huis gekeerd. Nu zitten we dus vast. Hier achter mij staat mijn rugzak, half uitgepakt, met de slaapzak er nog in, in afwachting van een vertrek. Hoe snel dat er nu van komt, weet ik niet.”

Laat ons beginnen bij die andere actualiteit: ‘Ten oorlog’ is terug vanaf morgen.

Klopt. Ik was nog niet helemaal klaar met Ten oorlog. Ik heb voor dat programma heel Europa doorkruist, van Stalingrad tot Berlijn en van Londen tot de Franse stranden, maar het verhaal van onze ouders en grootouders – wat er dus hier in onze contreien is gebeurd – had ik nog niet verteld. Ik was voorbijgegaan aan de bevrijding van Antwerpen, die van onze dorpen, de Slag om Geel, … Zoveel verhalen die hier nog te rapen vielen. Dat wilde ik nu goedmaken met deze drie afleveringen. Ik ben dan ook heel fier dat deze reeks nu, 75 jaar na de bevrijding, op antenne gaat. Ik zou me echt schuldig hebben gevoeld mocht ik dit hebben laten liggen.

Ik heb de eerste aflevering al in preview mogen bekijken en ik vond hem ijzersterk. Denk je dat je beter wordt met de jaren?

Of deze reeks beter is, weet ik niet, maar het is alleszins wel persoonlijker omdat het echt gaat over een stukje van mijn eigen geschiedenis. Als je ergens in exotische contreien gaat filmen, kom je natuurlijk ook schitterende verhalen tegen, maar in je eigen achtertuin mogen graven is toch wel iets heel bijzonders. Het is precies of ik met mijn eigen oma of opa babbel. Bovendien zit de reeks vol met fascinerende figuren, zoals de laatste overlever van het Fort van Breendonk of van de Belgische Brigade Piron. Zulke mensen voor je lens krijgen, vergt veel voorbereiding. Dat zijn echt de allerlaatste getuigen van Wereldoorlog II. Kortom: ik ben zeer tevreden over de afleveringen, al werken we de laatste weken in lastige omstandigheden.

Dan heb je het uiteraard over Covid-19. Aan de ene kant weet je dan toch ook dat er veel volk voor de buis zal zitten?

Voor de kijkcijfers is het misschien een zegen, maar alle productiehuizen maken nu zeer moeilijke tijden mee. Er lopen op dit moment heel weinig producties. Ik ben mede-eigenaar van een productiehuis (De Chinezen, red.) dat een veertigtal mensen tewerkstelt en waarvan er heel wat nu op non-actief staan. Los van het gezondheidsaspect van corona maak ik me dus ook wel zorgen over mijn onderneming. Net zoals de meeste mensen vecht ik tegen onzekerheid. Ik probeer in de eerste plaats een goede leider te zijn binnen mijn gezin, en daarnaast in mijn bedrijf. Ik denk dat iedereen nu sterk probeert te zijn en boven zichzelf probeert uit te stijgen. Een klein voordeel in deze tijden is dat ik mijn gezin veel kan zien. Ik zal me deze periode altijd herinneren als een zeer sterk familiemoment.

Ten oorlog. De bevrijding van Vlaanderen, vanaf maandag 6 april om 20u.40 op Eén.