Urbanus legt zaalshow Trekto Pnix vast voor het nageslacht: “Hoe meer ik een show speel, hoe meer hij in mijn lijf kruipt”

Urbanus moet er nog mee naar Nederland, maar wie van onze Noorderburen zich al eens wil opwarmen, kan zich nu verkneukelen met de liveplaat/dvd van zijn zaalshow Trekto Pnix. Voor ons, daarentegen, is het na twee jaar schuddebuiken vooral nagenieten.

door Matthieu Van Steenkiste

Je hebt met Trekto Pnix twee jaar getourd. Is de show in die tijd veranderd?

Absoluut. Ik doe altijd maar een try-out of drie, dus ik schaaf nadien nog veel bij. Mensen die optreden nummer 35 komen bekijken, zullen een iets vlottere show krijgen dan als ze pakweg al op de derde avond komen kijken. Eigenlijk vind ik het vervelend om een DVD op te nemen, terwijl ik weet dat ik achteraf nog altijd aan het finetunen zal zijn. En ja, dan sluipt de actualiteit al eens binnen. Als ik een goeie grap over Anuna en Greta heb, dan steek ik die nog in de show. En als die marcheert, dan komt ze elke avond terug. Er komt in zo’n tour altijd een moment dat mijn technieker opmerkt dat het tijd wordt om te schrappen. Dan blijkt dat ik ondertussen twee keer anderhalf uur op het podium sta in plaats van twee uur. Hoe meer ik hem speel, hoe meer een show in mijn lijf kruipt. Ik heb Trekto Pnix 111 keer gespeeld in Vlaanderen, nu ben ik hem aan het aanpassen voor de Nederlandse markt. Ik lach immers nogal met BV’s en dat werkt daar zelden. Jan Jaap van der Wal kennen ze natuurlijk, Geubels zeker, maar iets als SamuSocial in Brussel, dat moet ik toch weglaten. De titel zal daar overigens ‘Lij Kner Ge Sop’ zijn.

Bij de start van Trekto Pnix had je het nog over het belang van visuele grappen. Goed dus dat de registratie ook op DVD is?

Dat was altijd mijn probleem. Jacques Vermeiren werkt met een aangever, Gaston en Leo waren dat voor elkaar, ik speel vaak twee rollen. Een bullebak die een klein manneke de duivel aandoet, kun je gemakkelijk vorm geven op het podium. De sukkel kijkt naar boven, heeft een klein stemmetje, de kwaaie kijkt naar beneden. Op plaat heb je die informatie niet, dat probeer ik bij de montage dan op te vangen door een versie te nemen waar net iets meer uitleg in zit.

Met ‘Urbanus Zelf’ en op je festivaltour met De Fanfaar bracht je je oud materiaal. Heb je deze keer veel ontgoochelde fans gehad die ‘Hittentit’ misten?

Ik zeg het voor alle duidelijkheid aan het begin van de show, dat het volledig nieuw werk is. Maar weet je: bij die vorige tournees kreeg ik ook al eens reactie dat ‘Urbanus al veertig jaar hetzelfde brengt’. Euh, Will Tura zingt toch ook nog altijd ‘Eenzaam zonder jou’? Maar als komiek mag dat precies niet. En inderdaad: nu hoor ik al eens een klacht dat ze ‘Wereldbol’ of ‘Bakske vol met stro’ niet kregen. Ach, als ik rekening zou houden met het publiek, dan was ik geen artiest. Mijn fans moeten zich maar aanpassen aan de show die ik wil brengen. Nuja, ik ben nog altijd van plan te blijven werken, dus het kan goed zijn dat ik na deze tour wel opnieuw de oude liedjes breng. Maar ik zal altijd nieuwe sketches blijven maken ook.

Zo was het ook met Urbanus Zelf, hé. De liedjes hebben altijd gefunctioneerd als punten en komma’s tussen de sketches. Ze voegen ook een andere kleur toe. Wat ik graag doe is bijvoorbeeld heel hard lachen met oude mensen, maar dan wel een liedje spelen over de dementie van mijn moeder, waarmee ik een totaal andere snaar bespeel. Je wil de mensen laten lachen, maar ook ontroeren. Op die manier mag je ook al eens verder gaan.

In dat verband: heeft iemand je al eens ongelijk gegeven in verband met de titel, dat het wel op iets trekt?

(lacht) Neen. En het tegendeel lok ik zo natuurlijk uit. Je kunt dan zeggen dat ik mezelf met die titel Trekto Pnix al indek tegen kritiek, maar ik vond het gewoon plezant om iets te doen dat op de sms-taal van jongeren leek.

En dus: dit is zeker geen eindpunt?

Absoluut niet. Ik gebruik mijn leeftijd al eens als excuus om iets niet te doen, maar ik heb nog lang geen zin om te stoppen. Ik vond het ook niets bijzonders, zeventig worden. Het was net hetzelfde als mijn veertigste verjaardag. Natuurlijk ben ik niet zo fit meer als ik in de jaren tachtig en negentig, maar flauwekul vertellen op een podium? Dat kan ik nog altijd.

Trekto Pnix is nu uit op Universal.