De Panini van de Week: Francesco Totti, 30 seconden verwijderd van de Europese titel

De paninistickers, elke twee jaar duikt de rage weer op. Niet alleen bij kinderen, maar ook volwassenen verzamelen vaak hun album vol. Zelf zijn we ook fan. Uit nostalgie bespreken we daarom elke week een sticker uit de doos. In aflevering drie van de reeks komen we uit bij Francesco Totti.

A photo posted by بـوكـرزه (@bokarza) on

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Als het gaat over de prestaties van Francesco Totti bij de Azzurri gaat het al snel over het WK van 2006 in Duitsland. Totti brak in de aanloop naar dat tornooi zijn kuitbeen waarna de hele natie zijn adem inhield. Het ziekenhuis waar de Romein was opgenomen, werd overspoeld door prominenten die de offensief ingestelde speler moed kwamen inspreken. Tot Silvio Berlusconi toe, toen nog Italiaans premier en sterke man van concurrent AC Milan. Het vervolg is bekend. Bondscoach Marcello Lippi nam Totti mee naar het WK en op 9 juli kon Italië een vierde wereldtitel vieren.

Een strafschop voor de geschiedenisboeken

Al was een halffitte Totti niet de dominante speler in de Squadra Azzurra in Duitsland. Dat was hij veel meer op EURO 2000, waar hij de rivaliteit moest aangaan met die andere grote figuur uit het Italiaanse voetbal van rond de eeuwwisseling Alessandro Del Piero. Na een sterke groepfase waarin Totti de openingstreffer scoorde in de wedstrijd tegen de Rode Duivels en de kwartfinale waarin hij Italië op weg zette naar de zege tegen Roemenië leek hij het pleit te zullen winnen.

“Ik hoop dat ik nu niet meer ter discussie sta.”

Zo sprak Totti meteen na de wedstrijd. Maar toch koos bondscoach Dino Zoff voor zijn basisploeg voor de halve finale tegen Frankrijk voor de spits van Juventus. Totti reageerde met de benen. Nederland faalde pijnlijk in de strafschoppenserie, maar de ingevallen Bimbo d’Oro tekende voor een van de meest iconische momenten van het kampioenschap door Van der Sar met een krulbal vanaf elf meter te verschalken. “Dat hield natuurlijk een risico in, maar ik voelde me enorm zeker”, stelde hij. “Als Italië het EK wint gaat mijn strafschop de geschiedenisboeken in.”

In de finale tegen Frankrijk schitterde Totti. Met een geniaal hakje zette hij Marco Delvecchio op de weg naar het openingsdoelpunt, maar een laat tegendoelpunt van Sylvain Wiltord en de golden goal van David Trezeguet zorgde voor de totale ommekeer. Totti werd nog wel tot Man van de Match verkozen, maar dat was een pleister op een houten been. “Het EK duurde 30 seconden te lang voor ons”, reageerde de ontgoochelde sterkhouder.

https://www.youtube.com/watch?v=Tcg31pAf8nM

Haat-liefdeverhouding met la squadra

De wereldtitel was dus enigszins ook een goedmaker voor de teleurstelling zes jaar eerder, maar toch had Totti ook een haat-liefdeverhouding met de nationale ploeg. Op het WK in 2002 in Japan en Zuid- Korea kon hij onvoldoende zijn stempel drukken. De zwartste bladzijde werd echter twee jaar later geschreven toen Totti zijn EK in Portugal er al op zat nadat hij in de groepswedstrijd tegen Denemarken na een spuugincident met Christian Poulsen van het veld werd gestuurd.

Na de WK-zege in 2006 kondigde hij zijn afscheid bij de nationale ploeg aan. Even was er sprake dat hij zou terugkeren voor het wereldkampioenschap in 2010 in Zuid-Afrika, maar Marcello Lippi nam hem niet op in de selectie. Een scenario dat vier jaar later herhaald werd door Cesare Prandelli. Dat Italië telkens in de groepsfase sneuvelde gaf critici heel wat munitie om die selectiepolitiek op de korrel te nemen.

Dan is de relatie van Francesco Totti met de tifosi van AS Roma veel eenduidiger. Nuanceren is een goede deugd, maar Totti is gewoonweg AS Roma. De geboren Romein debuteerde in 1993 reeds voor de Giallorossi en zou het Stadio Olimpico nooit verlaten, al is dat natuurlijk net iets gemakkelijker als je door de fans op handen gedragen wordt. Voor hen is hij de laatste levende gladiator van de stad. Rustig over straat in het stadscentrum wandelen is er voor Totti al lang niet meer bij. Eén keer probeerde hij het met een scooterhelm op, maar lang duurde het niet vooraleer hij herkend werd. En zonder de nodige maatregelen ontstaat er een verkeerschaos als hij met zijn wagen voorbijrijdt.

Een God in de tribune

Net die goddelijke status maakt het extra pijnlijk dat de keizer van Rome dit seizoen op het sportieve vlak van zijn troon lijkt te sukkelen. Onder de nieuwe coach Luciano Spalletti kan de ondertussen 39-jarige Totti wiens contract dit seizoen afloopt niet meer rekenen op een basisplaats. “Als ik niet speel, is het omdat de trainer dat zo beslist”, uitte Totti zijn ongenoegen daarover.

“Ik respecteer Spalletti als coach en als mens, maar verder dan ‘goeiemorgen’ en ‘goeieavond’ gaat onze relatie niet. Ik zou veel liever hebben dat hij de dingen rechtstreeks in mijn gezicht zegt. Mijn entourage en ikzelf voelen ons heel slecht in deze situatie.” De reactie van Spalletti was niet mis te verstaan: Totti werd voor de daaropvolgende wedstrijd tegen Palermo naar de tribune gestuurd. Hij moest zijn tranen bedwingen toen de fans net voor de wedstrijd zijn naam begonnen te scanderen De treurigheid ten top. Een gladiator moet op het veld sterven, niet ergens in een donker hoekje.

https://www.youtube.com/watch?v=XfU93nhxoeg

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier