Cappadocië: méér dan de feeërieke ballonvaarten: instant verliefd op het hart van Turkije

Sprookjesachtig. Dat omschrijft perfect zowel het adembenemend mooie landschap als de gemoedelijke sfeer in Cappadocië, een gebied in centraal Turkije. Sinds jaar en dag gelinkt aan de indrukwekkende ballonvaarten elke zonsopgang, maar de authentieke streek herbergt nog een pak extra troeven, voor zowel natuur- als cultuurliefhebbers.

Door Bert Vanden Berghe

Turkije is een uniek land, in veel opzichten. Eentje van uitersten ook. Van een volk waarvan sommigen zelfs generaties lang in ondergrondse steden woonden, maar tegelijkertijd ook van een volk van levensgenieters, die uitbundig muziek maken en dansen. Veroverd door Romeinen, Byzantijnen en Ottomanen, en toch een onnavolgbare eigenheid. Van vulkanen tot een indrukwekkend lange kustlijn en van het toeristische Antalya tot het authentieke Cappadocië… aan variatie geen gebrek. Het land is een eigentijdse smeltkroes van mensen, culturen en architectuur. Cappadocië is dan ook letterlijk het kloppend hart van Turkije, en bevindt zich in Centraal- en Oost-Anatolië. We vinden er indrukwekkende tufsteenlandschappen, miljoenen jaren geleden ontstaan door vulkaanuitbarstingen. Vandaag maakt het deel uit van het Unesco Werelderfgoed. In het Nationaal Park Göreme zijn de rotsen een spectaculair voorbeeld van hoe erosie een landschap kan scheppen. De rotsen zijn ook makkelijk bewerkbaar, waardoor ze eeuwen geleden werden gebruikt om in te wonen en vooral in te schuilen voor vijandelijke veroveraars. Tot vorige eeuw woonden hier nog mensen. We vinden er zelfs heuse kerkjes en kapellen met eeuwenoude fresco’s in terug, zoals in het prachtige Zelve, waar amper toeristen komen. Opvallend: christenen en moslims leefden er bepaalde periodes broederlijk naast elkaar, dus we vinden er niet alleen moskeeën terug.

De verschillende valleien hebben gevarieerde én unieke landschappen, zoals de Pigeon Valley (duivenmest is een belangrijke meststof, red.) of Love Valley. In Pasabag of het ‘Dal van de Monniken’ lijken de rotsen geschapen als paddenstoelen en in Devrent Valley spotten we zelfs de befaamde ‘kamelenrots’. Bij elke rots die we beklimmen je hoeft niet eens een getrainde wandelaar te zijn krijgen we telkens een ander uitzicht waar we maar niet op uitgekeken raken. Buitenaards mooi. Ook Ortahisar en Uchisar zijn meer dan een stop waard. Vanop een afstand zien we voor onze ogen hoe een hele stad is uitgehold in de bergen. Ze hebben er zelfs zogenaamde cave hotels, waarbij je kan overnachten in zo’n uitgeholde kamers. Hou halt aan een lokale bar, bestel jezelf een mierzoete appelthee en geniet van het straffe vergezicht. Opvallend: in veel van die stopplekken staan prieeltjes of versierde schommels opgesteld, die Instagrammable foto’s opleveren.

Al is dé manier om al die natuurpracht van Göreme te bekijken er eentje vanuit de lucht. Elke ochtend, rond zonsopgang, vertrekken ongeveer 150 luchtballonnen tegelijkertijd, met al snel 20 man aan boord. Voor wie schrik heeft: het voelt geenszins benauwelijk aan. Met de ballon varen doen ze hier al sinds de 19de eeuw, maar sinds de opkomst van sociale media staat zo’n tocht bij heel wat mensen – terecht – op de bucketlist. Een once-in-a-lifetime-ervaring waarbij je ogen te kort komt. Neem niet alleen foto’s, maar neem ook de hele omgeving in je op, want voor je het weet is het voorbij. Maar het is het vroege opstaan méér dan waard. Fijn om te weten: zowel in het voorjaar als de zomer is dit een geweldige uitstap, maar in de winter krijgt zo’n tocht dankzij het unieke sneeuwlandschap een extra dimensie.

Ook een omweg waard: een bezoek aan Kaymakli, één van de 40 ondergrondse steden, waar tot 20.000 mensen konden wonen. Verbluffend zonder meer. Mensen met een slechte rug of claustrofobie dienen zich evenwel te onthouden.

Ook cultuurliefhebbers kunnen hier hun hart ophalen, zoals in het Mevlana Museum in het streng gelovige Konya, waar de locals onder meer een stukje van de baard van Mohammed adoreren. Mevlana wordt als één van de grote islamitische filosofen gezien. Rond de prachtige moskee zijn tal van instrumenten en gebruiksvoorwerpen geëtaleerd die ons meenemen naar een tijdperk waarin niet alleen het praktische maar ook het esthetische erg waardevol was. In het Guray Ceramic Museum kunnen we ons dan weer vergapen aan de pottenbakkunst en kleurrijke borden. Maar wie vanuit het commerciële Antalya afreist naar Cappadocië, hoeft die stad op cultureel vlak niet meteen af te schrijven. Zo is er het prachtige kuststadje Side met Romeinse restanten, het grandioze openluchtmuseum Perge, waar we de overblijfselen van de oude Griekse stad en het Romeins theater bewonderen, of de waterval van Karpuzkaldiran perfect bereikbaar na een mooie wandeling door de oude binnenstad van Antalya én ’s avonds feeëriek verlicht. We struinen er ook langs lokale marktjes en gezellige souvenirwinkeltjes.

Een reis doorheen Cappadocië is evenwel niet compleet zonder een Turkse avond. Wie ouderwetse folklore verwacht, zou wel eens vreemd kunnen opkijken in het Yasar Baba-restaurant, met een visueel spektakel van begin tot eind. Een paard in het restaurant, een buikdanseres die vanuit het plafond komt neergedaald… het kan allemaal. Ondertussen krijgen we er de befaamde kebab in een kruik en de anijsachtige raki geserveerd. En een tip voor wie het feestje wil verderzetten: in Curcuna Yeni Nesil Meyhane, op vijf minuten rijden, weten ze wat een stevige afterparty is. Ook op culinair vlak kan je je laten verrassen. Zo is Millocal in Uchisar een absolute aanrader, qua eten én uitzicht. Op een boogscheut daarvan kan je trouwens in Kocabag ook lokale (en bekroonde) wijnen proeven. En in Konya krijg je bij restaurant Lokamahane de klassieke Anatoolse keuken. Let wel: hoewel de stad erg Westers aanvoelt, kan je er geen alcohol verkrijgen.

Uitvalsbasis

Onze uitvalsbasis tijdens deze reis was het verfijnde Mustafa Cappadocia Resort in het district Urgüp, maar ook het Aska Lara Resort & Spa in Antalya is een aanrader. In dit groots all-inhotel nemen wij een busje richting het aquapark aan het strand, waar we elke denkbare vorm van kinderentertainment vinden, van een minipretpark tot heuse graafkraantjes. De kans dat de (klein)kinderen hier niet weg willen, is dan ook groot. Net zoals het land zelf mag zo’n trip naar Turkije dus gerust én cultureel én schaamteloos toeristisch zijn. Maar sprookjesachtig wordt het hoe dan ook!

Praktische info

Wij reisden met Corendon Airlines vanuit Zaventem rechtstreeks naar Antalya.

Corendon organiseert 8-daagse rondreizen doorheen Cappadocië, vanaf 499 euro, vlucht, transfer, logies en ontbijt inbegrepen, exclusief lunch, diner en het excursiepakket van 169 euro. Ter plaatse kan je ook nog de ballonvaart boeken. Er is tijdens de gehele reis ook een Nederlandstalige gids voorzien.

www.corendon.be