Frank Buyse belt wekelijks met televisie analiste Imke Courtois over het voetbal op zondag.
Imke! Een special Brussel deze week. Hoe zou jij in één woord de achtste opeenvolgende nederlaag van Anderlecht tegen Union, vorige donderdag, omschrijven?
“Een Union-trauma?”
Niet slecht. Maar je kan beter.
“Uni-ON-kunde, haha!”
Ik ben duidelijk de schrijver hier. Uitlach-televisie! Zonder sterspelers Puertas, Amoura en Lazare met tien man alwéér gewonnen van het ‘grote’ Anderlecht: komaan, zeg?
“Ik volg je. Met elf man waren ze gewoon beter en zelfs tegen tien kwam Anderlecht niet verder dan wat meer dominantie. Neem nu die Sadiki, bij Anderlecht afgeserveerd: wat een charmante wedstrijd! En wat een heerlijke goal van Lapoussin. En een speciaal compliment voor coach Blessin: met tien man: gewoon zijn wingbacks als fullbacks, maar niet meteen een aanvaller eruit voor een verdediger! Heerlijk.”
Leicester kampioen van Engeland, dat was maar één jaar, Union mag nu al drie jaar alle topclubs uitlachen.
“Daarom mogen we niet meer spreken van een ‘verrassend’ Union. Als ze zondag nu ook nog eens winnen óp Anderlecht, toch nog steeds moeilijker, bedraagt de kloof al 11 punten. Anderlecht is nu echt wel verplicht om meer het spel te maken.”
Bijna eerder om hun vernielde status in Brussel op te blinken dan om hun titelkansen gaaf te houden?
“Beide! In de kleedkamer zal wellicht luid worden geroepen: Revanche…! Paybacktime…! Wij zijn de ploeg van ‘t stad…! We are Anderlecht! Bij mij hielp zo’n voorspelbare peptalk niet. En moeten we het ook over Schmeichel hebben?”
In één woord?
“Pijnlijk? Inzake ervaring en palmares kwam hij er op Union met kop en schouders bovenuit maar zo’n fouten behoren tot de jeugdzondes, dacht ik … Ik vind het vreemd: hij was ontegensprekelijk een wereldkeeper maar riskeert nu dat jaartje te veel. Of het zou een vormdip moeten zijn.”
En special Brussel: wat te denken van die 5 minuten RWDM-Eupen woensdag? Ook in één woord!
“Ridicuul?”
Waanzin. Ik begreep de coach van Eupen die achteraf zei: het voetbal moet terug naar de geest van het spel.
“Juist. Ze leven daar soms toch in een luchtbel hoor. Met hun zevenduizend regels, uit angst dat er iemand een beslissing moet nemen op basis van gezond verstand.”
“Tja. Bij racisme op het veld vallen er ook geen fysiek gewonden. Moeten we dat dan ook maar toelaten?”
