EK Wielrennen: Wout van Aert kan zijn seizoen op de VAM-berg wat meer glans geven

Hij werd dit jaar al tweede op het WK, derde in Parijs-Roubaix, derde in Milaan-Sanremo, twee keer tweede en twee keer derde in de Tour, en vierde in de Ronde van Vlaanderen. Vandaag mikt Wout van Aert (29) op de VAM-berg in Nederland op Europees goud.

Op 23 september 2013 kroonde Igor Decraene, een 17-jarige boerenzoon uit Waregem, zich in Firenze tot wereldkampioen in het tijdrijden bij de junioren. Zijn slaapkamergenoot op dat WK: Nathan Van Hooydonck, zelf 17de. “Nathan en Igor samen, dat was dolle pret verzekerd”, getuigde bondscoach Carlo Bomans vorige week in het wielermagazine Poggio. “Ik herinner me nog goed een testtijdrit eerder dat jaar in Limburg. Nathan was al een gevestigde waarde, terwijl er van Igor toen nog niet echt sprake was. Plots kwam Nathan naar mij en zei hij op bange toon: die andere rijdt hard. Waarop ik antwoordde: jij toch ook? Die dag liet Igor een enorme indruk na. Enkele maanden later werd hij wereldkampioen. Op een tijdritfiets was hij een streling voor het oog.”

Vandaag, dag op dag tien jaar later, zijn Igor Decraene en Nathan Van Hooydonck geen wielrenner meer. Decraene kreeg zelfs de kans niet om zijn dromen na te jagen, nadat hij op zaterdag 30 augustus 2014 door een trein werd aangereden en overleed. Van Hooydonck ontpopte zich de voorbije jaren tot een gewaardeerde knecht bij Jumbo-Visma, maar werd op dinsdag 12 september 2023 onwel terwijl hij achter het stuur van zijn auto zat. Er werd een afwijking aan zijn hartspier vastgesteld en een defibrillator ingeplant, wat meteen het einde van zijn carrière betekende.

Meesterknecht Nathan

Twee dagen voor zijn hartstilstand had Van Hooydonck zijn kopman Wout van Aert in de Ronde van Groot-Brittannië nog aan eindwinst geholpen. De 27-jarige Kempenaar was een man van de grote rondes. Twee keer stond hij aan de start van de Vuelta en twee keer stond hij aan de start van de Tour. Telkens leverde het eindwinst voor een van zijn kopmannen op: in Spanje voor Primoz Roglic en in Frankrijk voor Jonas Vingegaard. Ook op dit EK op de weg in Drenthe was Van Hooydonck een van de uitverkorenen om Wout van Aert of Arnaud De Lie, de twee Belgische EK-kopmannen, aan winst te helpen.

Helaas. Van Aert zal het vanaf vandaag niet alleen op internationale kampioenschappen, maar ook bij Jumbo-Visma zonder zijn meest trouwe knecht moeten doen. Net nu onze landgenoot, die vorige week zijn 29ste verjaardag vierde, een moeilijk seizoen beleeft. Het is te zeggen: Van Aert is en blijft een van ’s werelds beste en meest veelzijdige renners, maar winnen op het allerhoogste niveau is bijzonder moeilijk geworden.

Een kleine bloemlezing:

Derde in Milaan-Sanremo na Mathieu van der Poel en Filippo Ganna.

Tweede in Gent-Wevelgem, nadat hij de zege aan ploegmaat Christophe Laporte schonk.

Vierde in de Ronde van Vlaanderen na Tadej Pogacar, Van der Poel en Mads Pedersen.

Derde in Parijs-Roubaix na Van der Poel en Jasper Philipsen, weliswaar na een lekke band.

Tweede in de Ronde van Frankrijk in San Sebastian na Victor Lafay.

Derde in de Tour in Limoges na Pedersen en Philipsen.

Tweede in een bergrit in de Tour naar skioord Le Betttex na Wout Poels.

Derde in de Tourtijdrit in Combloux na Jonas Vingegaard en Pogacar.

Tweede op het WK op de weg in Glasgow na Van der Poel

Derde op het EK tijdrijden na Joshua Tarling en Stefan Bissegger.

Zucht…

“Het wordt zaak om de koers in handen te nemen. Met deze sterke ploeg kan dat”

Wout van Aert

Wout van Aert won in 2023 vier wedstrijden op de weg: de E3 Saxo Bank Classic Harelbeke, het BK tijdrijden en een rit en het eindklassement in de Ronde van Groot-Brittannië. Te weinig voor een renner van zijn niveau. Kritiek vanuit de Belgische media bleef en blijft dan ook niet uit. “Dat is het lot van een renner die tweede wordt”, vertelde Van Aert deze week in Het Nieuwsblad. “Het klopt dat mijn ploeg en ik in de Monumenten vaak op iemand botsen die net iets sterker is. Op Mathieu van der Poel of Tadej Pogacar. Of op Evenepoel in Luik. Misschien zijn die mannen een tikkeltje meer getalenteerd in die extreem lange eendagswedstrijden.” Het zijn woorden met een dubbele inhoud: het siert de mens Wout van Aert, maar het is een uitspraak die we Remco Evenepoel we noemen nu maar iemand niet snel zien doen.

Kampioenschapsrenner

Vandaag wil Van Aert zijn seizoen wat meer glans geven op het EK op de weg op en rond de VAM-berg. Op een parcours dat door de opeenstapeling van korte, technische hellingen – Atteropad (500m à 6%), Mount Vampad (200m à 12%) en Dak van Drenthe (300m à 7,8%) – een uitputtingsslag wordt, net zoals op het voorbije WK in Glasgow. Na vijf keer zilver en twee keer brons op een internationaal kampioenschap (EK, WK en Olympische Spelen) wil Van Aert ook graag eens goud. Vandaag is een kans. Een grote kans. Zowel hij als medekopman Arnaud De Lie, eerder deze maand in Quebec nog op indrukwekkende wijze winnaar van zijn eerste WorldTour-wedstrijd ooit, verwacht geen massasprint. “De deur zal achteraan openstaan. Het wordt zaak om de koers in handen te nemen en met deze sterke ploeg kan dat ook.”