Actrice Ella Leyers: “Of ik iemand ben van uitersten? Ik geloof het wel”

Met haar nieuwe taak als ‘sidekick’ in De Ideale Wereld, een (Engelstalige) rol in de internationale tv-reeks The Window en het vooruitzicht op een theatertournee weet actrice Ella Leyers zich wel bezig te houden dit voorjaar. “Ik heb nooit lijstjes gemaakt met dingen om af te vinken, ook niet voor mijn carrière, maar ik ben nu wel content, ja.”

Ik geloof dat het een primeur is dat mijn gesprekspartner voor het ontbijtinterview een op zich al gezonde hap – een kom granola met yoghurt en fruit – nog wat ‘bijkruidt’ met spirulina en groene thee-extract. Het is Ella Leyers duidelijk menens: 2020 wordt een gezond jaar! “Als ik een keer heb besloten om te kiezen voor gezondheid, dan ga ik er ook keihard voor. Ik eet tegenwoordig heel veel verse groenten en fruit, ik heb een soepmachine waardoor ik nu 12 soorten soep in mijn diepvries heb, ik ga regelmatig zwemmen, … Kortom: 2020 wordt het gezondste jaar ooit. Enfin, tot de volgende kater. Want als het ongezond wordt, ga ik ook hard! Dan bestel ik vanuit bed McDonald’s, ook al zijn die frieten wak en plat als ze hier aankomen. Of ik iemand ben van uitersten? Ik geloof het wel ja (lacht).”

Sinds kort ben je de nieuwe sidekick in De Ideale Wereld. Hoe is dat zo gekomen?

Ik was altijd al fan van het programma en zat ergens begin vorig jaar in een panelshow samen met Jan Jaap. Daarna zijn we een keer samen koffie gaan drinken en kwam de vraag of ik die taak als sidekick zag zitten. Mij leek dat meteen plezant, maar het moest ook kloppen, voor beide partijen. Dus ben ik een test gaan doen. En dus nu zit ik daar een aantal keer dit seizoen. Komende donderdag is het bijvoorbeeld weer aan mij.  Tom Barman is dan de gast.

Je bent tegenwoordig niet alleen op het kleine scherm, maar ook op het grote scherm te bewonderen. De film All of Us loopt sinds 8 januari in de bioscoop en krijgt uitstekende kritieken.

Toen ik hem voor het eerst zag, was ik diep onder de indruk. All of Us is een tragikomisch verhaal over een zelfhulpgroep voor terminale patiënten. Dat lijkt zware materie, maar het is bij momenten heel licht in beeld gebracht. Het klinkt stom, maar het is echt met ‘de lach en de traan’. Mijn rol, als vrouw van één van de patiënten, is overigens wel iets lichter dan de rest.

2020 wordt mijn gezondste jaar ooit. Enfin, tot de volgende kater.”

Klopt het als ik zeg dat jij van je hobby je beroep hebt kunnen maken?

Absoluut. Maar nu moet ik wel nieuwe hobby’s zoeken (lacht). Wij waren nooit echt kinderen die naar de tekenschool of de scouts gingen. Ik volgde altijd amateurtoneel. Maar als je dan echt naar de toneelschool gaat, dan valt die hobby dus weg. De laatste tijd ben ik weer op zoek gegaan naar een hobby. Ik ben begonnen met zwemmen. Dat leek me altijd zo’n gedoe met dat badpak en met omkleden in zo’n hokje, maar het geheim is om je badpak al op voorhand aan te doen en losse kleren daarover te dragen. Want als je na 40 minuten uit het water komt met zo’n rozijnenvelletje, dan past daar geen strakke jeans meer over.

Je hebt vier jaar in New York gestudeerd, hebt nu ook een Engelstalige rol in de internationale tv-reeks The Window te pakken. Was het eigenlijk wel de bedoeling dat jij in België zou werken?

Goh, toen ik in New York begon te studeren, was ik 18 en toen ik klaar was 22. Mijn zus Olga was toen 9 tot 13, Billie 13 tot 17. Ik had het gevoel dat ik hier in België wel wat levens begon te missen. Bovendien heb je, zolang je daar studeert, een visum via de school. Maar eens je klaar bent, moet je alles zelf regelen. Zo’n visumaanvraag zou betekenen dat ik wel klaar was om daar te settelen, om daar aan mijn leven te beginnen. En ik wist niet zeker of ik dat wilde. In Vlaanderen had ik bovendien al eens een gastrol gespeeld, dus leek het me logisch om hier mijn kans te wagen. Dat lukte overigens niet meteen. Ik heb hier nog zo’n anderhalf jaar in de horeca gewerkt, voordat ik fulltime mijn ding kon doen met acteren.

Je bent nu 31, sta je nu in je carrière waar je hoopte te staan?

Ik heb eigenlijk nooit een lijstje gehad met verwezenlijkingen om af te vinken. Dat kan toch alleen maar tegenvallen. Maar ik ben nu wel content, ja.