Sven Ornelis: “Het leven is al zo schandalig kort, probeer gewoon”

Radiomaker Sven Ornelis staat elke week stil bij het kleine of het grote nieuws.

Ik moet het toegeven. Ik heb veel gebreken. Maar ik heb wel een beetje aanleg voor geluk. Soms hapert mijn leven ook, soms stoot ik een teen en vloek, schuur ik een velg van mijn wagen tegen een te hoge stoep en jawel… er bestaan ook mensen die ik vertrouwde en die me toch bedrogen hebben. En daar zou ik makkelijk klagerig of chagrijnig van kunnen worden. Ook wanneer het regent. Of omdat de weegschaal een cijfer verkondigt die ik niet wil zien. Maar als je gespaard blijft van echte rampspoed of ellendige ziektes, kan een lekkend dak, een belastingbrief, een snotvalling of een scheur in mijn lievelingsjasje mij toch niet van de wijs brengen.

Schoonheid zit overigens overal. En ik zie echt constant geluk. Een misverstand in de ochtendshow dat leidt tot een slappe lach. Een zonsopgang. Mijn lief wanneer de ovenschotel die ik met liefde en overschotjes heb bereid geweldig in de smaak valt. Mijn zweetdruppels die langs mijn kin glijden wanneer ik een half uur op de loopband heb getraind terwijl Maria Callas door het huis schalt. Iemand die een foto stuurt van de appeltaart uit Mijn Mama’s Kookboek en schrijft: zelf ook eens gebakken deze middag, en het is de beste appeltaart ooit. Ik hou van mijn liefste, van mijn fantastische ouders, van mijn familie en mijn vrienden en van de meeste collega’s. Ik ben erg blij met de lampjes in de kerstboom, met oude kaas en notenbrood, met poëzie en lange babbels bij de haard met wat goede wijn en zonder klok.

Daarom dat ik het zo treurig vind dat er vandaag nog zoveel mensen ongelukkig zijn, te veel stress hebben, verdriet kennen en grote eenzaamheid. Als je zo iemand bent die deze column leest: blijf proberen het mooie te zien, het warme en het geluk in kleine dingen. Soms deelt het leven verschrikkelijke klappen uit, en dan is terug recht krabbelen natuurlijk erg lastig. Maar als je net als ieder mens de tegenslagjes eens probeert te relativeren en de gelukjes te zien, dan gaat er misschien toch wat licht branden in deze donkere tijden. Het leven is al zo schandalig kort, probeer gewoon…