Lieve Blancquaert over Wedding day: “Heel wat vrouwen en mannen zien huilen omdat ze het niet leuk vonden”

Wat betekent het om op een bepaalde plek in de wereld te trouwen? Op die vraag zoekt Lieve Blancquaert acht weken lang een antwoord. Na haar reeks over geboorte – Birth day – komt de fotografe nu met deel twee van haar levenstrilogie: Wedding day. “Ik keek het meest op tegen dit deel, maar het resultaat mag er zijn.”

Wereldwijd zijn er in het leven van de mens drie belangrijke gebeurtenissen: de geboorte of hoe je het leven binnenrolt, het huwelijk of hoe mensen zich met elkaar verbinden, en de dood of hoe je de planeet weer verlaat. “Dat is meteen ook mijn levenstrilogie, waarin we nu bij deel twee aanbeland zijn. Dit is het deel waar het meeste theater rond hangt en waarvan ik wist dat het niet simpel zou zijn om dat te doorprikken en echt naar de essentie te gaan: waarom trouwen we en wat betekent het? Toch zijn we in onze opzet geslaagd. We hebben ons onder die façade die een bruiloft altijd wel is, kunnen voortbewegen. En het heeft mijn kijk op huwelijken in alle opzichten veranderd.”

In welke zin?

Wij bekijken een huwelijk vanuit een emotioneel standpunt, maar van oorsprong is het haast een economische transactie. Zo is het in een vluchtelingenkamp met 80.000 Syriërs economisch zeer belangrijk om snel een verbintenis aan te gaan met iemand anders. Het dier in ons zegt dat we met twee sterker staan dan alleen. Zeker in het geval van meisjes of vrouwen. Dat is natuurlijk een heel andere reden om te trouwen dan wij die kennen. Hetzelfde geldt voor kindhuwelijken in Nepal. Dat is een economische traditie die sinds de grote aardbeving en de daarmee gepaard gaande armoede nog belangrijker is geworden. De bedoeling van een vader die zijn kind uithuwelijkt, is nobel, vanuit zijn standpunt bekeken. In India heb je dan weer de ‘matchmakers’ die ingezet worden bij negen op de tien huwelijken. Voor mij was het heel boeiend om al die verschillende redenen om je te verbinden met iemand anders eens op een rijtje te zetten. Mijn conclusie is dat de mens van oorsprong niet altijd monogaam is, maar dat monogamie en het huwelijk is uitgevonden om onze erfgenamen duidelijk te kennen en onze bezittingen bij elkaar te houden.

Waren mensen snel bereid om je uit te nodigen op hun huwelijksfeest?

Het huwelijk bleek een zeer moeilijke wereld om in te duiken, soms veel moeilijker dan bij de geboorte bijvoorbeeld. En dat had ik niet verwacht. Het is trouwens ook niet altijd feest tijdens zo’n bruiloft. Ik heb heel wat vrouwen en mannen zien huilen omdat ze het niet leuk vonden. Maar natuurlijk heb ik ook heel veel mooie dingen gezien. Het is niet omdat een huwelijk een economische oorsprong heeft, dat het niet tot een mooie relatie kan leiden.

Wedding day, vanaf vanavond woensdag 18 november op Eén.

Tekst: Sebastiaan Bedaux. Foto’s: VRT. Dit interview verscheen in De Zondag van 22 november.