Anderlecht-speler Anders Dreyer: “Op het veld telt maar één iets: winnen”

Anders Dreyer vond in het weifelende Anderlecht zijn beste spel nog niet terug. In Kortrijk zat de Deense vleugelspeler zelfs op de bank, maar een invalbeurt in de 90ste minuut volstond om voor zijn ploeg nog een punt te redden. “Het komt goed met ons”, zegt hij in het vooruitzicht van de confrontatie met Club Brugge. “Vanaf nu wordt het alleen maar beter.”

(door Christian Vandenabeele)

Het is donderdag 16 uur wanneer Anders Dreyer in het RSCA-trainingscentrum in Neerpede voor ons gaat zitten. De Deense linkspoot oogt ontspannen en gefocust. “Ik voel mij heel goed”, zegt hij. En hij kijkt naar buiten, waar het maar oude wijven blijft regenen. “Ik hoop dat het zondag mooi weer is.” Dan komt Club Brugge op bezoek en daar kijken ze in het Lotto Park naar uit, zeker nu ze eindelijk weer bovenaan de rangschikking meedoen en voelen dat ze in staat zijn om met een overwinning hun comeback kracht bij te zetten.

Hoe was je week tot nu toe?

“Goed. Maandag analyseerden we de wedstrijd tegen Kortrijk, dinsdag waren we vrij en sindsdien is die wedstrijd uit ons systeem en kijken we vooruit.”

Wat was de conclusie van die analyse?

“Soms, na een gelijkmaker in de laatste minuut, moet je vrede nemen met een punt en daarna op het trainingsveld focussen op wat je beter kunt doen.”

Wat nemen jullie daarvan mee naar de wedstrijd tegen Club Brugge?

“Natuurlijk dat we offensief moeten spelen, kansen moeten creëren en zo weinig mogelijk fouten mogen maken, maar we moeten ook de goeie dingen blijven doen. We zijn al zes wedstrijden ongeslagen en in Kortrijk kwamen we twee keer uit een achterstand terug.”

Jullie coach, een positivo, noemde de wedstrijd een complete ramp.

“We wilden winnen natuurlijk… en voetbal is emotie. Anderlecht is de grootste club in België en we hebben een heel sterke ploeg, dus moeten we hoog mikken.”

Top vier, zei de voorzitter.

“Waarom zou dat niet kunnen? We hebben er het team voor en we geloven erin. Maar de Jupiler Pro League is een heel uitdagende competitie. Of het nu tegen Kortrijk, Eupen, Union of Gent is: je moet altijd 100 procent klaar zijn voor de strijd. Als je ook maar even indommelt, word je afgestraft.”

Wat is het verschil met het Anderlecht dat vorig seizoen als elfde eindigde?

“Er is nu op iedere positie veel concurrentie. Dat is noodzakelijk als je de top beoogt: door elke dag te moeten strijden voor je plaats push je jezelf en je ploegmaats naar limieten en daar word je beter van. De kwaliteit is heel hoog en er is een hele goeie teamspirit. Er zijn mannen bijgekomen die weten hoe je van een kleedkamer een goeie omgeving maakt én het trainingskamp in Oostenrijk was goed voor de teambuilding. We doen nu meer dingen samen.”

Het voetbal laat wel vaak nog te wensen over.

“Misschien spelen we nog niet altijd ons beste voetbal, maar we pakken toch punten en hebben de mindset dat we moeilijk te kloppen zijn.”

De perceptie is dat de nadruk op de defensieve structuur ligt en de aanpak te behoudend is. Er wordt diep teruggezakt om geen ruimte in de rug weg te geven, waardoor de afstand naar het doel van de tegenstander groot is, creatieve spelers het moeilijk hebben en de spits geïsoleerd raakt.

“Die defensieve structuur is het fundament dat ons toelaat om punten te pakken. Daarbovenop moeten we in ons offensieve spel meer creativiteit creëren. Dat komt goed eens we met al die nieuwe spelers als team in staat zullen zijn om meer vooruit te spelen. Vanaf nu zal het alleen maar beter worden.”

Is de zware interne concurrentie geen gevaar voor de teamspirit?

“Als je voor Anderlecht tekent, weet je dat er veel concurrentie zal zijn. Niemand staat boven het team.”

Kasper Schmeichel die in Kortrijk in de tribune naast TD Jesper Fredberg zit: wekt dat bij Maxime Dupé niet de indruk dat er een Deense entente is?

“Voor mij is dat… Wij pushen elkaar en het is de coach die bepaalt wie er zal spelen.”

“Als we Club kloppen, mag een biertje wel”

En dat is ook een Deen! Jij, Fredberg, Riemer, Hemmersam, Schmeichel, Dolberg, Delaney: voel je je hier niet een beetje in een Deense club?

“Ik was de eerste Deen die Jesper naar hier haalde en zij die er intussen bij zijn gekomen, zijn kwaliteitsspelers. Dus dat spreekt voor zich, denk ik.”

Spreken jullie Deens met elkaar?

“Ja, natuurlijk.”

Wordt het geen tijd voor een cursus Deens voor anderstaligen?

“Niet dat ik weet.” (lacht)

Waarom zette de coach jou in Kortrijk op de bank?

“Als je niet op je beste niveau bent, staat er iemand anders klaar. Ik beschouw het als een wake-upcall. Het motiveert mij extra. Maar of ik nu scoor, goed of slecht speel: het belangrijkste is altijd je mind op de volgende wedstrijd te richten.”

Ben je altijd al zo geweest?

“Hm, ik maakte toch ook al wat mee.” (lacht)

Inderdaad. Je bent pas 25 en speelde al in 6 verschillende competities!

“Zo word je sneller volwassen. Als jonge speler denk je meer over iets na, maar nu heb ik niet veel stress meer in mijn hoofd. De eerste keer dat ik Denemarken verliet, voor Brighton, was ik niet klaar om alleen in het buitenland te gaan leven. Maar ik ben heel blij met al mijn keuzes. Van jongs af aan heb ik de kans gekregen om mezelf te laten zien in uitdagende situaties en dat maakte mij mentaal sterker. Voetbal is mijn leven, maar het is ook belangrijk om van andere dingen te genieten.”

En af en toe een Carlsberg te drinken?

“Niet te veel. Maar, natuurlijk: als we Club Brugge kloppen, mag een biertje wel.” (lacht)

Je zal drie ex-ploegmaats terugzien: met Onyedika speelde je samen bij Midtjylland en Nielsen en Skov Olsen ken je van bij de nationale ploeg.

“Ja, ik ken ze vrij goed. Nielsen is ouder, maar bij Esbjerg trainde ik als jonge speler al met de eerste ploeg mee toen hij er nog speelde.”

Bij de U21 van Denemarken was je back-up voor Skov Olsen. Is hij beter?

“Hij is een goeie speler, en ook een goed persoon. Het zijn vrienden, met wie ik via Instagram en WhatsApp contact heb. Maar op het veld telt er maar één iets: ik wil winnen!”