Champions League: Eindelijk prijs voor Manchester City, ondanks blessure De Bruyne

ISTANBOEL Manchester City treedt eindelijk toe tot de lijst van eliteclubs. Het zette voor het eerst de Champions League op hun naam. Ook voor Kevin De Bruyne is het laatste gaatje op zijn indrukwekkende palmares ingevuld, al werd het voor hem niet de finale waarop hij had gehoopt. Nog voor de rust was zijn wedstrijd over na een hamstringblessure. Lukaku miste in de slotminuten een reuzekans op de gelijkmaker.

Alle voetballiefhebbers ter wereld hielden na een half uur hun adem even in. Kevin De Bruyne zette zich met een pijnlijke grimas op de grond en tastte naar de hamstrings. De paniek in de ogen van Pep Guardiola aan de zijlijn sprak boekdelen. Het zal toch niet weer? Flashback naar de verloren finale van twee seizoenen geleden. Ook toen zat de finale van De Bruyne er vroegtijdig op. Een beuk van Rüdiger bracht toen heel wat schade teweeg: een hersenschudding en een neus- en oogkasbreuk.

Een interventie van de fysio’s bracht weinig zoden aan de dijk, alweer moest KDB vroegtijdig de catacomben opzoeken. Haaland wandelde een eindje mee met de man die hem de assists had moeten bezorgen, wat net voor zijn blessure overigens al was gebeurd. Een prima doorsteekpass van De Bruyne zorgde voor de enige kans in de eerste helft. Haaland knalde echter vanuit een scherpe hoek op Onana.

Treble

In de tribunes zag ook sjeik Mansour, de eigenaar van Manchester City, de blessure van zijn architect. De sjeik, die al onnoemelijk veel oliedollars in de ploeg pompte, zakt normaal gezien nooit af naar zijn speeltje. Het was maar liefst 13 jaar geleden dat hij nog eens in het stadion aanwezig was. Het was uiteraard ook een speciale gelegenheid. City kon niet alleen voor het eerst de oppergaai binnenhalen, het kon ook als tiende ploeg ooit de befaamde treble behalen. Het Schotse Celtic was de eerste ploeg die zowel de Europa Cup, landstitel en beker won. Meer nog: de Schotten wonnen daarbovenop ook nog de League Cup en zijn zo de enige ploeg die een quadruple lieten optekenen.

Invaller Lukaku

Ook bij Inter Milaan was er geen hoofdrol weggelegd voor onze andere Belg. Zoals te verwachten startte Romelu Lukaku op de bank. De Rode Duivel verkeert de laatste weken nochtans in een prima vormpeil, maar in de Champions League kreeg oude rot Edin Dzeko keer op keer de voorkeur van Simone Inzaghi. Die zag dan ook geen redenen om zijn stramien in de finale aan te passen, hun eerste finale sinds 2010. Lukaku mocht in minuut 57 Dzeko komen vervangen.

Met onze chauvinistische bril nemen we uiteraard de prestaties van onze Belgen onder de loep, maar wereldwijd waren de ogen vooral gericht op Erling Haaland. Het Noorse fenomeen verpulvert alle records, maar was twee keer bleekjes in de halve finales tegen Real Madrid. Ook nu kreeg hij geen centimeter ruimte, Italianen zijn nu eenmaal oerdegelijk in de verdediging.

Verlammende stress?

Was het de stress bij City die verlammend werkte? Zelden was de favorietenrol van een ploeg in de finale zo groot. Bij de bookmakers was er nauwelijks geld te rapen met een zege voor Manchester City. Maar Inter bleek een meer dan stugge tegenstrever. Zonder De Bruyne was het bovendien nog lastiger om een gaatje te vinden. In minuut 68 was het uiteindelijk toch prijs. Rodri plaatste een afvallende bal uiterst beheerst in het hoekje. De Bruyne veerde recht vanop de bank en balde de vuist.

De treffer van City zorgde ervoor dat de wedstrijd eindelijk open brak. Inter moest komen en stond bijna meteen terug gelijk. Dimarco kopte op de dwarsligger en in de rebound op ploegmakker Lukaku.

De allergrootste kans van de wedstrijd kwam op naam van Big Rom. In minuut 89 kon hij helemaal alleen koppen vanop een paar meter, maar hij besloot op de knie van Ederson. Een kans die nog een paar keer door zijn hoofd zal spoken. Geen verlengingen dus, maar wel de eerste Champions League voor Manchester City en Kevin De Bruyne.