Ontbijtbabbel met actrice Evelien Bosmans: “Ik draag mijn hart al een tijdje buiten mijn lichaam”

Met het bijzonder geslaagde tweede seizoen van ‘F*** You Very, Very Much’, een gesmaakte passage in Arnout Haubens ‘Interview met de geschiedenis’, een succesvolle theatertournee en een hoofdrol in de beklijvende fictiereeks ‘De club’ toont Evelien Bosmans haar enorme reikwijdte als actrice. “Ik ben heel dankbaar voor de kansen die ik krijg. Voor heel wat collega-acteurs is het minder makkelijk om van acteren een standvastig beroep te maken.”

In de krochten van de VRT aan de Reyerslaan in Brussel loop ik Dominique Van Malder en Evelien Bosmans tegen het lijf. Met een van de twee heb ik een ontbijtdate, de andere stuur ik weg met een gemeend compliment: dat De club een prachtige reeks is waarin werkelijk uitstekend geacteerd wordt. Voor wie nog niet keek: De club is een taboedoorbrekende brok fictie over drie koppels met een kinderwens, die vrienden worden in de wachtzaal van de dienst fertiliteit. Maar voordat ik het met Evelien Bosmans over haar rol als non-binaire Ellen en over het moederschap heb, wil ik eerst weten…

Waar maak jij op zondag tijd voor waar er anders geen tijd voor is?

“Als ik niet moet werken op zondag, ga ik graag met mijn zoontje naar de markt op het Theaterplein in Antwerpen. Daar kom ik ook altijd wel wat vrienden tegen, want Antwerpen is een dorp. Dan drink ik een lekkere koffie en eten we een wafel. Maar in principe probeer ik op een vrije dag zo weinig mogelijk in te plannen. Het liefst van al zie ik wel wat er komt.”

Wat zijn jouw gelukkigste momenten in het leven?

“Veel ouders zullen dat wel beweren, maar mijn gelukkigste momenten zijn heel erg verschoven naar de momenten waarop mijn kind gelukkig is. Ik moest laatst in Zeeland spelen en had Charlie meegenomen. Hij was daar zo blij, op het strand, en ik dus ook. Sinds zijn geboorte draag ik mijn hart buiten mijn lichaam. Melig, maar het is wel zo.”

Met wie zou jij graag een zondag doorbrengen?

“Als ik echt zou mogen kiezen: met Emma Thompson. Ik stel me voor dat zij een heel gezellige tuin heeft waar we dan thee drinken en biscuits eten. En dat in de setting van een kostuumdrama. Zij heeft er veel gedaan en ik hou daar enorm van. Dat was ook de reden waarom ik ja zei tegen Interview met de geschiedenis (afgelopen maandag over Leopold II, red.). Heerlijk om in zulke kledij te mogen kruipen!”

Je bent momenteel ook te zien in ‘De club’, een beklijvende reeks over koppels die moeilijkheden hebben om kinderen te krijgen. Heb je enige band met het onderwerp?

“Ik heb zelf geen ervaring met fertiliteitsproblemen, maar ik schrok er wel heel erg van toen ik hoorde dat één op de zes mensen vruchtbaarheidsproblemen heeft. Ik vind het vooral heftig hoe weinig erover gesproken wordt. Het is echt nog een groot taboe, en net daarom is deze reeks zo belangrijk. Voor de bedenker en scenarist, Leander Verdievel, was dit een realiteit. Zijn verhalen hebben ons allemaal heel erg geraakt. Plots stond ik stil bij het feit dat wat voor mij een evidentie was – een kinderwens die wordt ingevuld – voor anderen een nachtmerrie kan zijn.”

Jij speelt in de reeks iemand die worstelt met genderidentiteit, en deel uitmaakt van een queer koppel. Het is lang niet de eerste keer dat je gecast wordt als niet-hetero.

“Klopt, ik heb op televisie al lang geen heteroseksuele relatie meer gehad. In F*** You speel ik een lesbische vrouw, daarvoor ook al in Gent-West. Wat ik alleen maar fijn vind. Maar voor De club heb ik met de vraag geworsteld of ik als cisgender (iemand van wie de genderidentiteit overeenkomt met het geboortegeslacht, red.) wel een non-binair personage mag vertolken. Dat houdt me wel bezig. Ik wil een goede bondgenoot zijn van de LGBTQ+-gemeenschap en ik wil als heterovrouw zeker niemand schofferen. Het is in deze tijden niet evident dat je als acteur alles mag spelen, terwijl dat natuurlijk indruist tegen het vak. Het is net zo leuk om je in zoveel verschillende mensen te mogen verplaatsen. Mijn acteurshart begint daardoor sneller te kloppen. Daarom was dit ook zo’n interessante rol. Ik moest op zoek naar mijn eigen non-binaire energie.”

Gaat die voorzichtigheid niet te ver? Zoals je zelf al zegt: je bent een actrice, dit is letterlijk jouw job.

“Ik begrijp de gevoeligheden wel en ik wil daar ook rekening mee houden. Tegelijkertijd is het mijn job om mij in anderen in te leven en te verdiepen. Maar ik kan alleen maar hopen dat de castingagent mij de beste vond, en dat er ook non-binaire acteurs werden uitgenodigd.”

In ieder geval: je speelt uitstekend. Heb je op je 34ste het gevoel: ik heb het gemaakt?

(lacht) “Dat gevoel zal ik nooit hebben. Ik heb de hele tijd schrik dat het zal stoppen. Al sinds mijn twintiger jaren denk ik: amai, ik heb geluk, hoe is het mogelijk dat ik in deze sector geld kan verdienen? Daardoor ben ik heel slecht in nee zeggen. Ik hoor van oudere acteurs dat dat gevoel eigenlijk nooit verdwijnt. Maar ik ben ook wel heel dankbaar. Als ik op deze manier oud mag worden, dan zou dat echt fantastisch zijn. Ik heb geen wilde buitenlanddromen; ik vind het al een hele klus om dit in mijn moedertaal te doen. (lacht)”

Je hebt het ongetwijfeld bijzonder druk dezer dagen. Valt al dat werk te combineren met het moederschap?

“Ja hoor, dat lukt prima, al vergt het wel vaak een goede planning. Ik neem Charlie geregeld mee naar voorstellingen van mijn huidige theatertournee (Crashtest Ibsen van Het Zuidelijk Toneel, red.). Dan zit hij met mijn mama in de zaal en pikt hij er de dingen uit die bijzonder zijn voor zijn leeftijd. Op een gegeven moment komt er bijvoorbeeld vuur in de voorstelling of een personage dat een grappig stemmetje heeft; daar zie ik hem dan echt van genieten. Mijn mama is trouwens heel erg aanwezig in mijn leven. En ik heb een papa en een zus die vaak voor opvang zorgen. Men zegt wel eens ‘It takes a village to raise a child’ en dat klopt ook.”

‘De club’, elke woensdag om 20.45 uur op VRT 1 en integraal te bekijken op VRT MAX.