Wim Lybaert trekt met bekende gasten op avontuur: “Ik zou graag koningin Mathilde eens meenemen”

Wim Lybaert trekt er elke week op uit met een bekende gast, op zoek naar het goeie leven onderweg. Ze verplaatsen zich met een tot mobilhome omgebouwde bus: de Columbus. Die heet niet toevallig zo, want Wim en zijn gast weten net als de ontdekkingsreiziger niet of ze hun eindbestemming zullen halen.

Sebastiaan Bedaux

De reis is belangrijker dan de bestemming, zo wordt weleens beweerd. Dat het ook effectief zo is, bewijst Wim Lybaert in De Columbus. Samen met bekende gasten trekt Wim elke week de wijde wereld in. Waarheen weten de reisgenoten pas als het balletje uit de kauwgomballenautomaat rolt en het briefje erin de bestemming verraadt. Hun eindbestemming hoeven Wim en zijn reisgezellen niet per se te bereiken, want De Columbus is geen reisprogramma en ook geen avonturenprogramma. Het is een programma over onthaasten en genieten. “Columbus is ook niet geraakt waar hij wilde geraken”, zegt Wim Lybaert. “Hij zocht naar India, maar vond Amerika. En een nieuwe wereld ging open voor ons allemaal.”

Je hebt hier veertien maanden aan gewerkt. Ben je tevreden? En blij om het eindelijk aan het grote publiek te tonen?

Ik kan oprecht zeggen dat ik vree content ben. Het was best een zware bevalling, die eigenlijk nog niet helemaal is afgerond. De laatste aflevering is nog niet helemaal gemonteerd. Maar het is natuurlijk niet omdat ik tevreden ben, dat het ook goed onthaald zal worden. Geloven de kijkers dat wij op goed geluk de wijde wereld ingetrokken zijn? Ik hoop het, want het was effectief zo. Alleszins is het nu wel tijd om het kind aan de wereld te laten zien, na al die maanden.

Je trekt eropuit met onder andere Hilde Crevits, Mathias Coppens, Lieve Blancquaert en Wouter Deprez. Waarom net die mensen?

Samen met de redactie heb ik een lijst samengesteld van mensen die ik beter wilde leren kennen. Mensen die me wel intrigeerden. Zo’n Hilde Crevits, wat bezielt zo iemand om haar leven te geven aan de politiek? Uiteindelijk ga je in je lijst dan rekening houden met jong en oud, man en vrouw. En dan begin je te bellen. Tot mijn verbazing zeiden de meesten meteen ja. Toch wel ergens een risico, want van tevoren mochten ze helemaal niks weten. Ik kon hen enkel zeggen dat ik hen op maandagochtend thuis kwam ophalen en dat ze vrijdagavond weer werden afgezet. En dat ze de tijd van hun leven zouden beleven.

Je reizen hebben eigenlijk geen echte eindbestemming. Je rijdt in de Columbus naar waar je denkt dat ‘het goeie leven’ zich bevindt. Is het niet risicovol om zo een programma te maken, zonder script?

Je moet er vertrouwen in hebben dat, als je je open durft te stellen, je dan altijd toffe dingen tegenkomt. Dat was onze instelling. En voor mij was dat ook wel aanpassen, hoor. In het dagelijks leven ben ik heel gestructureerd. Maar nu kon ik me daarvan bevrijden. Het programma gaat ook over loslaten. En wat dat betreft lijkt het wel wat een moestuin. Je maakt in de winter een teeltschema, maar als in maart blijkt dat het te koud is – zoals nu het geval was – dan moet je wachten en erop vertrouwen dat het wel goed komt.

Is dit iets waarvan jij meerdere seizoenen zou kunnen of willen maken?

Dat hangt natuurlijk van de VRT af, maar ik zou dat onmiddellijk zien zitten. Het is eigenlijk voor het eerst dat ik al warm loop voor een tweede seizoen. Geef me acht andere mensen en ik maak acht andere avonturen mee, dat is de sterkte van het format. Wie ik dan graag zou meenemen? Matthias Schoenaerts zou ik wel willen. Die man heeft zo’n charisma en hij intrigeert me enorm. En als het een vrouw moet zijn, ga ik voor het onbereikbare: koningin Mathilde. Ik hoor alleen maar goede dingen over die vrouw. (lacht)

De Columbus, iedere dinsdag om 20u40 op Eén.

(foto Geert Van Hoeymissen)