Wouter Vrancken openhartig: “Men kon dit KV Mechelen toch niet afnemen?”

Het Belgische Arbitragehof voor de Sport sprak deze week KV Mechelen niet vrij van matchfixing, maar degradatie was volgens de bondsreglementen niet mogelijk: Malinwa was eersteklasser. De Brusselse rechtbank in eerste aanleg besliste vrijdag na een verzoekschrift van Beerschot dan wel dat de uitspraak van het BAS niet definitief kan zijn, voorlopig opent bekerwinnaar KV Mechelen volgende zaterdag met de Supercup tegen landskampioen Genk het seizoen 2019-2020 als eersteklasser. Vier dagen na de voorlopige uitspraak van het BAS en vijf dagen voor de Supercup kijkt Mechelen-coach Wouter Vrancken terug op woelige tijden.

door Frank Buyse

10 oktober 2018 -> Tot 1 mei 2019

Pijn en angst maar geen middelvinger

“Mijn club werd verdacht van matchfixing. Natuurlijk deed dat pijn. En was er eerst angst. Maar ik moet zeggen dat we de dag dat het schandaal losbrak meteen door Dieter Penninckx (de eigenaar, red.) werden gerustgesteld dat de club nooit financieel in problemen kon komen. Waarop mijn spelersgroep eigenlijk alles wat hangende was sinds de zaak losbarstte heeft kunnen loslaten. We zijn gewoon het hele seizoen dicht bij elkaar gekropen. Ongeacht welke toekomst hen wachtte: ze wilden blijven presteren. Omwille van hun CV. Het was niet altijd zo simpel in de hoofden, maar ze zijn wél blijven presteren. Het was fantastisch natuurlijk, eerst de titel en dan de beker. Twee keer dolle vreugde. Om dat dan allemaal af te nemen, zonder duidelijke bewijzen…? Natuurlijk heb ik er regelmatig individueel met spelers over gesproken, maar het heeft nooit zwaar in de kleedkamer gehangen. En op het veld hielden we ondanks een dipje in de eindfase altijd de focus en konden we het op 16 maart in de promotiefinale tegen Beerschot afmaken. Met als kers op de taart op 1 mei de Beker van België. Als tweedeklasser, maar dat was geen revanche. Na onze bekerwinst werd geschreven dat het een opgestoken middelvinger was naar de bond, maar dat heb ik toen toch niet zo gevoeld.”

“Dan werd het wachten. Maar eerst afscheid nemen van Seth De Witte, een boegbeeld. Omwille van de afweging wat hij financieel betekent en sportief opbrengt en dan toon ik begrip voor de beslissing. Al wil ik nooit weten hoeveel mijn spelers verdienen. Zodat ik altijd alleen maar rekening houd met het sportieve. Eigenlijk was het afscheid van Tim Matthijs als speler moeilijker. We waren samen doorgebroken bij AA Gent en zo. Ik ben gebleven, ja. Eerlijk: ondanks de kans dat ik na zo’n succesjaar toch weer in 1B zou moeten starten, ben ik nooit bezig geweest met een mogelijk vertrek. Er waren geruchten (Racing Genk onder meer, red.), maar het werd blijkbaar nooit concreet. Ik vond ook: Mechelen had mij deze kans gegeven, ondanks de steile ambities het risico genomen, dan kon ik toch niet vertrekken? En het is zo’n mooie club… Tegen Tubeke speelden we al voor 12.000 man, het wordt nu nog mooier…”

14 juni -> 10 juli 2019

Hoop en vertrouwen en hoed af voor Somers en Vanroy

“Op 14 juni zijn we herbegonnen, nog steeds in onwetendheid. Maar de spelers zijn hier graag, niemand stond te springen om te vertrekken. Ook omdat iedereen bleef geloven dat het 1A zou worden. Was het anders uitgedraaid, hadden sommigen misschien wél uitgekeken naar iets anders, al lag iedereen nog onder contract. Maar eigenlijk is dat niet anders dan bij andere clubs, ook bij Genk wilden spelers weg. Wil Malinovskyi nog steeds weg. Ik heb mij daar geen moment mee bezig gehouden. Ik zag vooral nog steeds vanaf dag 1 dezelfde teamgeest en heel veel scherpte op training. Bewonderenswaardig, vind ik. Maar tegelijk niet onlogisch: op training mógen de spelers daar niet mee bezig zijn. Spelers moeten er altijd voor zorgen klaar te zijn. Om te presteren of om te vertrekken. (nadenkend) En eigenlijk blééf 1A die vier weken, tot vorige woensdag, de hele tijd in ons hoofd. Was het vertrouwen groter dan de angst. We lazen alles natuurlijk, maar wisten dat veel was gestuurd. Dat wie het meest lawaai maakt, het felst wordt gehoord. Maar in een rechtsstaat gaat het om bewijzen. Daarom ook: hoed af voor Stefaan en Olivier (door de bond veroordeelde bestuurders Vanroy en Somers die op 1 juli ontslag namen bij KVM, red.) die in het belang van de club zelf opstapten. Ik moet wel zeggen dat niemand heeft gevreesd voor eerste amateur. Een eerste amateurclub die de Supercup speelt, dat zou al te absurd zijn geweest.”

-> 20 juli 2019

Feesten en winnen in Genk

“Ongeacht de uitspraak van het BAS, de Supercup spelen we sowieso. Dat maakte in de voorbereiding niet veel verschil. Maar het is duidelijk dat de uitspraak van het BAS ons een boost heeft gegeven naar de wedstrijd van komende zaterdag. Ik zag donderdag een duidelijk bevrijde groep met nog meer dash. Er is ook nog steeds euforie, vanaf maandag leggen we wel weer de focus. Het wordt zaterdag ongetwijfeld ook voor de supporters een feest, dat verdienen ze ook. Het wordt pas onze tweede officiële wedstrijd op zo’n zes maanden, daar moeten we ook rekening mee houden. Met ook nog veel vraagtekens over Genk. Daar is toch wat veranderd en Felice Mazzu zal zijn eigen accenten leggen. En hij heeft sowieso zijn eigen stijl. Al zal hij met Genk wel aanvallender voetballen dan bij Charleroi. Maar wij trekken zaterdag naar Genk wel om die Supercup te winnen.”

Vanaf 27 juli: 1A

God, wat hebben we er naar uitgekeken

“Pas sinds deze week kunnen we gericht transfers doen. Er liepen al langer dossiers, maar zolang er geen uitspraak bekend was, wilden we niet al te snel handelen. Groot pluspunt: sterkhouders als Verrips, Engvall en Storm zijn gebleven. En er is de terugkeer van El Messaoudi, ik zag de Togui van begin vorig seizoen terug. Er moet kwaliteit bij, dat is duidelijk. Voordeel is dat de hele kern, op Mera na, is gebleven. Ok, we moeten het nu wel doen zonder Stef als Technisch Directeur, maar mijn klankbord op dat vlak is toch eerder Tom Caluwé. We hebben in elk geval vorig seizoen, waarin we in de beker vier eersteklassers hebben uitgeschakeld, bewezen in 1A thuis te horen. Sowieso is KVM een club voor 1A. En we willen daar blijven. Dat we zelfs nog 24 minpunten riskeren, is al te absurd. Ik moet zeggen dat een nieuwe promotie uit 1B niet evident was geweest. We hadden vooreerst al de ontgoocheling moeten verwerken én we hadden dan ook nog de twee periodes met zes punten minder moeten aanvatten. Dat zou ook de titelkansen serieus gehypothekeerd hebben. En het zou sowieso moeilijker zijn geweest omdat de concurrentie groter was: Lokeren en Union hebben de budgetten, OHL wil zich geen tweede keer laten verrassen… En de anderen, zoals Virton, Lommel en Westerlo zijn ook sterker geworden. Er zit geen Tubize meer bij. (vrolijk) Maar nu mogen we ons dus voorbereiden, na de Supercup dan, op Zulte Waregem (eerste match op 27 juli, red.) in plaats van op 1B. Al is het niet zo dat we anders gaan voetballen. Misschien wat andere accenten, misschien wat minder dominantie nastreven, maar ik wil wel mijn zelfde principes aanhouden: een aanwinst zijn voor 1A. God, wat hebben we hier lang naar uitgekeken.”